مسئولان سابق آموزش و پرورش این نکته مهم را به خوبی درک کردند ولی این پایان ماجرا نبود. آنها راهکار مناسبی برای این مشکل بزرگ پیدا نکردند، آنها به جای ارائه راهکار برای احیای ورزش دانش‌آموزی، تغییر ساختار اداری ورزش دانش‌آموزی و اجباری کردن رشتههای ورزشی در پایه‌های مختلف تحصیلی را به‌عنوان راه‌حل برگزیدند. آنها رشتههای ورزشی اجباری را طرح‌های ملی نام نهادند، غافل از اینکه در بسیاری از مدارس با توجه به تراکم دانش‌آموزی، کمبود مربی مرتبط، امکانات و تجهیزات و کوچک بودن حیاط هرگز امکان اجرای این رشته‌ها وجود ندارد.
وعده های مختلفی دادند ولی هیچگاه عملی نشد. حدود 4سال بر اجرای این تصمیم خویش اصرار ورزیدند. هیچگاه به انتقاد رسانه‌ها و صاحب‌نظران توجهی نشد، نتیجه اینکه دانش‌آموزان کم تحرک شده‌اند و چاقی و خمودگی بین آنها شیوع پیدا کرده است. برای مثال اکنون طرح آموزش شنا به دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی که گفته می‌شد موفق‌ترین طرح بود به‌علت نبود بودجه به‌دست فراموشی سپرده شده است. سایر طرح‌های ملی آنان نیز به دلایل بیان شده هرگز پا نگرفت که بتوان درباره آن سخن گفت. مسئولان سابق آموزش و پرورش البته یک طرح هم برای احیای ورزش صبحگاهی داشتند؛ ورزش با ضرباهنگ زورخانه که سال 89همزمان با اجباری شدن رشتههای ورزشی کلید خورد. آنطور که وزیر سابق آموزش و پرورش و معاون تربیت بدنی او اعلام کردند ورزش صبحگاهی با ضرب ورزش باستانی در همه دوره‌های تحصیلی اجباری می‌شود.
قرار شد آیین نمادین آغاز ورزش صبحگاهی با ضرباهنگ زورخانه از مهر 89برگزار شود. همزمان شدن این آیین با مطرح شدن بحث استیضاح وزیر آموزش و پرورش در مجلس موجب شد تا این طرح مسکوت بماند. کیومرث هاشمی، قائم‌مقام وزیر سابق آموزش و پرورش پیش‌تر با اذعان به مشکلات ورزش دانش‌آموزی گفت: پس از وقفه‌ای چندساله زنگ ورزش و تربیت بدنی به‌عنوان یک درس اصلی در دوره تحصیلی ابتدایی از اول مهر 89به صدا درمی‌آید. البته او معتقد بود زنگ ورزش و درس تربیت بدنی از سال 63در دوره ابتدایی به‌علت کمبود نیروی انسانی متوقف شده است.به گفته مسئولان سابق آموزش و پرورش هدف از انتخاب ورزش زورخانه‌ای آشنایی همه دانش‌آموزان با ورزش باستانی ایرانی است که در قالب ضرباهنگ نواخته می‌شود تا از جذابیت کافی برای انجام حرکات ورزش صبحگاهی برخوردار باشد. پس از آن در آستانه بازگشایی مدارس، هر سال اعلام شد ورزش صبحگاهی به‌مدت 8دقیقه با نوای مرشد و ضرباهنگ زورخانه‌ای از مهر اجرا می‌شود ولی این وعده‌ها هرگز رنگ واقعیت به‌خود نگرفت.
یک‌بار هم گروه تخصصی برای نهایی و اجرایی شدن این طرح تشکیل شد تا ایرادات را برطرف کند. اکنون مجددا مسئولان در دولت تدبیر و امید راه رفته مسئولان سابق این وزارتخانه را پیشه خود کرده‌اند، بدون درک وضعیت ورزش مدارس اعلام شده طناب‌زنی به همه دانش‌آموزان ابتدایی آموزش داده می‌شود. حیاط مدارس خط‌کشی و آذین‌بندی می‌شود تا موجب تحرک و جنب و جوش ناخودآگاه دانش‌آموزان شود. به گفته مهرزاد حمیدی، معاون تربیت بدنی آموزش و پرورش قرار است برای ورزش صبحگاهی موسیقی ایرانی یا مثلا ضرب زورخانه‌ای نواخته شود. مسئولان آموزش و پرورش هم پس از 8ماه سکوت درباره وضعیت ورزش دانش‌آموزی به این نتیجه رسیده‌اند که طناب زنی همگانی شود و مدارس برای احیای ورزش صبحگاهی آذین‌بندی و خط کشی شوند. افزون بر این پس از گذشت 4سال بازهم وعده ورزش صبحگاهی با ضرباهنگ زورخانه‌ای را مطرح می‌کنند. برای احیای ورزش مدارس باید طرحی نو در اندازیم، اجباری کردن رشتههای ورزشی یا آذین‌بندی و خط‌کشی حیاط مدارس دردی را درمان نمی‌کند. از تجربیات پیشینیان درس بگیریم.