به گزارش خبرنگار همشهری آنلاین، در آئین رونمایی از منتخب نقشههای آرشیو وزارت امور خارجه که نزد برنامه حافظه جهانی یونسکو ثبت جهانی شدهاند، نقشهای که مربوط به دوره ناصرالدین شاه قاجار و به منظور نشان دادن حدود مرزی مورد اختلاف میان دولتهای ایرانی و عثمانی در منطقه ماکو (از کوه آغری کوچک تا قراسو) ترسیم شده است، رونمایی شد.
در این مراسم، گواهینامه ثبت نقشههای وزارت امور خارجه در برنامه حافظه جهانی یونسکو، به دکتر سلیمانپور رئیس مرکز آموزش و پژوهشهای بینالمللی وزارت امور خارجه اعطا شد. وزیر امور خارجه کشورمان نیز اطلس خلیج فارس ایران را به مدیرکل یونسکو تقدیم کرد.
یونسکو، برنامه حافظه جهانی را در سال 1992 میلادی با انگیزه آگاهی نسبت به وضعیت حفاظت از میراث مستند و ایجاد شرایط مناسب برای دسترسی به آن در بخشهای مختلف جهان، تأسیس کرد. نگرش برنامه حافظه جهانی این است که میراث مستند جهان متعلق به همه است و باید برای همیشه و به صورت کامل حفاظت و نگهداری شود و در دسترس همگان باشد.
همچنین در این مراسم، سندی قدیمی از آرشیو اداره اسناد وزارت امور خارجه مربوط به سال 1232 هجری قمری به نمایش درآمد که طی آن مأموران تحدید حدود مرزی وزارت امور خارجه، توضیحاتی درباره مناطق مورد اختلاف همراه با شرحی از احوال مردم آن منطقه و لزوم رسیدگی دولت ایران به مشکلات آنها گزارش کردهاند.
مراسم رونمایی از منتخب نقشههای تاریخی آرشیو اسناد وزارت امور خارجه با حضور دکتر محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه، ایرینا بوکووآ مدیرکل یونسکو، دکتر سید رضا صالحی امیری رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، هادی سلیمانپور رئیس مرکز آموزش و پژوهشهای بینالمللی وزارت امور خارجه، جمعی از سفرا و دیپلماتهای سفارتخانهها، اساتید دانشگاه، اعضای کمیسیون ملی یونسکو و کمیته ملی حافظه جهانی برگزار شد.
همچنین شرکتکنندگان در این مراسم، از نمایشگاه نقشههای تاریخی توسط اداره اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه شامل نقشههای دستنگار، چاپسنگی یا ترکیبی که زمان ترسیم آنها مربوط به دوران قاجار است، بازدید کردند. در این نمایشگاه، هفت نقشه اصلی، 40 تصویر نقشه و 20 سند تاریخی مربوط به فرمانها و مکاتبههای مرتبط با نگارش نقشههای دوره قاجار به نمایش درآمد.
این نقشهها متعلق به سالهای 1193 تا 1344 هجری قمری است که با توجه به موقعیت جغرافیایی فلات ایران، به عنوان بخشی از جاده تاریخی ابریشم و نیز نقطه اتصال کریدور شمال - جنوب، دارای ارزش تاریخی، فرهنگی و پژوهشی هستند.
برخی از این نقشهها را نقشهبردارانی از ایران متعلق به 200 سال پیش که دانشآموخته مراکز علمی اروپایی بوده یا در ایران آموزشهای علمی نقشهبرداری را دیده بودند، ترسیم کردهاند.
این نقشهها حاوی اطلاعات مستند جغرافیای تاریخی، اجتماعی، انسانی و طبیعی است که به عنوان منبع برای مطالعات تغییرات زیستمحیطی، تنوع فرهنگی اجتماعی، بومشناسی، توسعه شهری و روستایی، توسعه و پیشرفت و ایجاد موسسات تمدنی جدید در بخشهایی از آسیای مرکزی، قفقاز، شبه قاره هند، آناتولی و مناطق شرقی خاورمیانه محسوب میشوند.