- در خبرها آمده بود که چوپان لرستانی حتی پولی که سازمان برای ضرر و زیان پرداخت کرده را قبول نکرده؛ شما از این اقدام غافلگیر نشدید؟
قطعا حرکتی که این مرد بزرگ کرد برای همه ما غافلگیرکننده بود؛ اقدامی که باید با یادآوری آن توسط رسانه‌ها، خصوصا رسانه‌های مردمی مانند روزنامه همشهری باعث شد این فرهنگ در میان مردم نهادینه شود که کشتار حیوانات وحشی نه‌تنها افتخار محسوب نمی‌شود بلکه باید موجب سرافکندگی شخص خاطی نیز باشد. باوجود آنکه این چوپان مبلغ 11میلیونی را که محیط‌زیست به وی پیشنهاد داده بود تا در ازای تلف‌شدن دام‌هایش بگیرد نپذیرفت و آن را به محیط‌زیست بخشید تا صرف ساخت پاسگاه محیط‌بانی شود اما این مبلغ برای فردی که در روستایی دورافتاده زندگی می‌کند مبلغ زیادی است و می‌توانست تمام زندگی وی را متحول کند. این چوپان روستایی به همه ما درس از خودگذشتگی و احترام به حیات وحش و محیط‌زیست داد. این رفتارها باید هر چه بیشتر تقویت شود و به‌گونه‌ای باشد که افرادی مانند این چوپان در اقصی نقاط کشور به‌عنوان نماینده افتخاری محیط‌زیست حضور داشته باشند و از زندگی حیوانات و محیط‌زیست نگهداری کنند.
- برای فرهنگسازی در این زمینه چه‌کار باید کرد؟
به‌نظرم رسانه ملی به جای اینکه سریال‌های تکراری درخصوص دعواهای زن و شوهری و... بسازد بهتر است از زندگی این افراد فیلم بسازد. کار فرهنگی در درازمدت اثرگذار است و در کوتاه‌مدت اثر چندانی نخواهد داشت. اگر الان کار فرهنگی را آغاز کنیم، در 30سال آینده، یعنی در نسل دیگر، اثر خواهد گذاشت.
- خب، ولی باید یک ماجرا کشش روایت داستانی داشته باشد تا از آن بشود فیلم ساخت.
چرا فکر می‌کنید کشش داستانی ندارد. همین چندوقت پیش یکی از محیط‌بان‌ها در پناهگاه شیر احمد سبزوار به‌خاطر حفاظت از جان یک آهو مورد اصابت تیر قرار گرفت و فوت کرد و خانم وی که در زمان فوت او باردار بود بعد از به دنیا آمدن دخترشان نام وی را آهو گذاشت تا همیشه خاطره فداکاری همسرش برای زنده نگه‌داشتن یک آهو زنده بماند. خود این ماجرا یک فیلم یا سریال جذاب است. این قبیل آدم‌ها باید برجسته شده و به خوبی در رسانه‌ها منعکس شوند تا فرهنگسازی صورت بگیرد. این آدم‌هایی که هیچ نام و نشانی ندارند اما کارهای بزرگی انجام می‌دهند باید به‌عنوان قهرمان معرفی شوند و باید در باره‌شان صحبت شود. اینها قهرمانان بالفطره‌ای هستند که باید به جامعه معرفی شوند تا دیگران هم به آنها تأسی کنند و بعد از مدتی شاهد این باشیم که در هر منطقه‌ای چندنفر شبیه این چوپان فداکار داریم که بدون داشتن ذره‌ای چشمداشت از محیط‌زیست و جانوران کمیاب محافظت می‌کنند.
- ولی هنوز تعداد این افراد در مقابل شکارچیانی که وجود دارند کم است، قبول دارید؟
بله. حتما در مقابل این چوپان‌ها شکارچیانی وجود دارند که تنها به قصد تفریح حیوانات را کشتار می‌کنند و از این اقدامشان عکس تهیه کرده و در شبکه‌های مجازی می‌گذارند. در تمام دنیا مسئولان تلاش می‌کنند تا در سایه نماد‌سازی و قهرمان‌پروری، فرهنگ درست را به مردم آموزش دهند و گاهی از حادثه‌ای که اهمیت کمی دارد یکباره جریان رسانه‌ای می‌سازند. واقعیت این است که توجه به محیط‌زیست این روزها بیشتر در حد حرف است و بسیاری طبیعت را قربانی مطامع خود می‌کنند. شاهد این مدعا هم انقراض هزاران‌گونه گیاهی و جانوری، آلودگی هوا و نابودی جنگل‌هاست.