در واکنش به چاپ مقاله «نو ارتودنسی» در صفحه سلامت روزنامه روز یکشنبه 3/4/86، توضیحی از سوی دکتر رحمان شوکت‌بخش، دانشیار دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ارسال شده است که در پی‌می‌آید:
درمان‌های ارتودنسی در حقیقت فقط به ردیف کردن دندان‌ها و به‌اصطلاح عامیانه مطرح شده در این مقاله، سیم‌کشی کردن دندان‌ها، اکتفا نمی‌کند بلکه مسئله روابط دندانی صحیح همگام با روابط فکی صحیح به‌طور همزمان را مورد توجه قرار می‌دهد تا فعالیت طبیعی حفره دهان به صورت مطلوب درآید؛ در این صورت تعادل بین دندان‌ها، پایه‌های استخوان فکین، عضلات و بافت نرم اطراف نتایج درمان، موفقیت‌آمیز بوده و به یک چهره متناسب منتهی خواهد شد.
استفاده از نیروهای ملایم ارتودنسی از دیرباز توسط آقای دکتر Begg به درمان‌های ارتودنسی معرفی شده است که با به‌کار بردن کش‌های ملایم در حد 30 گرم نیروی کششی معمول بوده است و بعد از تکنیک دکتر Begg تکنیک‌های استفاده از نیروی ملایم با سیستم دستگاه Fdgewise با نیروی ملایم معرفی گردید و تا اکنون مجموعه بسیار زیادی از همکاران ارتودنتیست با استفاده از این روش میلیون‌ها بیمار را تحت درمان قرار دادند.
اعمال اتهام و نفی کردن روش‌های دیگر از نظر علمی زیاد مطلوب نبوده و به نظر می‌رسد بیشتر دربردارنده رقابت‌های صنعتی است.
در بیشتر سیستم‌ها و تکنیک‌های ارتودنسی متخصصین ارتودنسی سعی و تلاش دارند که از حداقل وسائل برای تکمیل درمان استفاده نمایند و این هنر متخصص ارتودنسی است که با استفاده از دانش و قابلیت‌های خود برای تحقق اهداف خود بهره ببرد. این هدف کاملاً با تکنیک‌های موجود قابل دستیابی می‌باشد و معمولاً دندان‌ها به فشارهای ملایم بیشتر پاسخ می‌دهند و این اعمال فشار توسط همکاران ارتودنتیست باید قابل کنترل و هدایت باشد.
تفاوت‌های این تکنیک در مورد راحتی قرار دادن وایر در داخل براکت می‌باشد و استفاده از وایرهای حافظه‌دار با سیستم‌های دیگر قابل اعمال است و موضوع این‌که در این تکنیک درآوردن دندان‌های دیگر مورد نیاز نیست، اغراق‌آمیز است؛ در صورتی که تناسب بین فضای موجود در فکین و اندازه دندان‌ها وجود نداشته باشد برای این‌که دندان‌ها در موقعیت متعادل قرار گیرند و درمان‌ها برگشت‌پذیر نباشند درآوردن دندان‌ها در بعضی مواقع بدون توجه به تکنیک به‌کار رفته الزامی است.
در پایان لازم به ذکر است ارزش‌های تکنیکی سیستم Damon در رسیدن به اهداف درمانی نباید از نظر دور بماند، در عین حال که معرفی یک روش تازه نباید تکنیک‌های رایج، مفید و کاربردی روز را کم‌ارزش نماید، ضمناً نباید رقابت‌های صنعتی مبانی علمی را زیر سؤال ببرد.