دانشگاه‌هایی که روسایشان از یک دانشگاه دیگر آمدند

به گزارش همشهری آنلاین، ایجاد بستر مشارکت اعضای هیئت علمی هر دانشگاه در تعیین رئیس آن دانشگاه، موضوعی است که رضا فرجی‌دانا و مدیران و مشاورانش در چند ماهی که در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری کابینه یازدهم مستقر شده‌اند مورد پیگیری قرار داده و از اجرایی شدن این ایده در قالب‌های مختلف حمایت کرده‌اند.

این نظرسنجی در قالب‌های مختلف، از برگزاری انتخابات و تعیین شورای منتخبین اعضای هیئت علمی گرفته تا برگزاری نظرسنجی الکترونیک صورت گرفته است. مهمترین نمونه روش نخست در دانشگاه تهران پیاده‌سازی شد و روش نظرخواهی الکترونیکی نیز در دانشگاه‌هایی نظیر تربیت مدرس و شهرکرد به مرحله اجرا رسید؛ هر چند که این روش‌ها علاوه بر حامیان، دارای منتقدانی نیز هستند.    

دکتر رضا فرجی‌دانا وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در تأیید ایده «انتخاب روسای دانشگاه‌ها با بهره‌گیری از نظرات اعضای هیئت علمی همان دانشگاه‌ها» تأکیداتی نیز داشته است؛ از جمله اینکه خبرگزاری تسنیم در نیمه اردیبهشت ماه 1393 در گزارشی که از اولین جلسه شورای منتخبان دانشگاه تهران برای انتخاب رئیس این دانشگاه داشت، نوشته است:

«رضا ‌فرجی‌دانا وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در جمع اعضای شورای منتخبان اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: چنین شورایی برای انتخاب رئیس دانشگاه تهران برای اولین بار در کشور تشکیل می‌شود و امید است که در سایر دانشگاه‌های کشور نیز رئیس دانشگاه با مشورت اعضای هیئت‌علمی همان دانشگاه‌ها انتخاب شوند.»

اظهارات صریح فرجی‌دانا درباره انتخاب رئیس دانشگاه با مشورت اعضای هیئت‌علمی همان دانشگاه، در حالیست که وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، دست کم در هفت دانشگاه کشور، حتی رئیس آن دانشگاه‌ها را از میان اعضای هیئت علمی همان دانشگاه‌ها هم انتخاب نکرده است؛ این درحالیست که اعضای هیئت علمی هر دانشگاه به مسائل آن دانشگاه آگاهی بیشتری دارند و لابد حداقل یک نفر از میان آنها پیدا می‌شود که صلاحیت عهده‌داری سرپرستی یا ریاست آن دانشگاه را داشته باشد.           

اسامی این هفت دانشگاه به همراه دانشگاه اصلی سرپرست آنها که از سوی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری منصوب شده‌اند در جدول آمده است: