كارايي و اثر بخشي يك شبكه حمل ونقل در گرو تعامل قوي و پويا با بسياري از زير مجموعه‌هاي مختلف سيستم‌هاي اقتصادي و تجاري كشور است و از اين‌رو داشتن يك نگاه سيستمي و يكپارچه در طراحي، برنامه‌ريزي، توسعه و بهره‌برداري از شبكه حمل ونقل امري ضروري و اجتناب‌ناپذير است و اين مهم انجام نمي‌شود مگر در سايه وجود يك طرح جامع حمل‌ونقل در كشور.
فقدان طرح جامع حمل ونقل از يكسو سبب ايجاد مشكلات فراواني نظير حاكميت تقاضا محوري به‌جاي نگاه مديريت تقاضا، جزيره‌اي عمل كردن، تمركز بر توسعه شبكه و بي‌توجهي به نگهداري شبكه و از سوي ديگر در فقدان طرح جامع موضوع انتخاب پروژه‌ها و اولويت‌بندي بين آنها نه براساس نيازها و منافع ملي بلكه براساس سليقه‌ها، خواسته‌هاي سياستمداران و در اختيار افراد و فشارهاي گروهي و استاني خواهد بود و همين فقدان طرح جامع در سال‌هاي گذشته راه را براي كلنگ زني‌هاي تبليغاتي صدها پروژه باز كرد كه سبب پخش منابع اندك در آنها و ناتمام ماندن آنها گرديد به‌طوري‌كه اعتبارات ده‌ها سال آينده وزارت راه و شهرسازي نيز جوابگوي اتمام اين پروژه‌ها نخواهد بود.
اخيرا كارگروهي از سوي وزير راه و شهرسازي جهت جمع بندي و انتشار مطالعات طرح حمل ونقل به‌عنوان سند مقدماتي در ظرف مدت 6 ماه تشكيل شده است. در اين راستا بر همه دست اندركاران خصوصاً انجمن‌هاي تخصصي واجب است كه در اين امر به كمك وزارت راه و شهرسازي بشتابند تا با تصويب سند نهايي بتوان تحليل مناسبي از وضعيت موجود و نيازهاي حمل‌ونقل فراهم نمود. هر چند تعداد طرح‌هاي تعريف شده و نيمه‌تمام سيستم حمل ونقل آنقدر زياد است كه تا چند برنامه توسعه امكان اتمام آن ميسر نيست ولي بهتر است پروژه‌هاي نيمه‌تمام كارشناسي و از لحاظ تأثير آن در شبكه حمل‌ونقل و با توجه به بودجه و زمان مورد نياز، آنها را اولويت بندي كرد و حتي بعضي از طرح‌ها را در شرايط فعلي نيمه‌تمام رها نمود زيرا بعضي از پروژه‌ها حتي اگر به بهره‌برداري هم برسند چندان نيز مفيد نخواهند بود.
كارشناس راه و ترابري