از میان هفت مسابقه‌ی نوروزی، مسابقههای «داستان معمایی، خانوادگی، اجتماعی، حادثه‌ای، مسابقه‌ای» و «فرار از سال قبل، با بیش‌ترین سرعت» بیش‌ترین شرکت‌کننده را به خود جلب كردند و با فاصله‌ی نزدیک مسابقههای «برچسب هدیه»، «پیکسل نوشابه‌ای» و «پرنده‌های کاغذی» بعد از آن‌ها قرار گرفتند. کم‌ترین تعداد شرکت‌کننده‌ها هم به سمت مسابقههای «من، انسان، نمی‌خواهم خرابکار باشم» و «تهران‌گردی در سه‌سوت و نیم» كشیده شدند.
* * *
یک: داستان معمایی، خانوادگی، اجتماعی، حادثه‌ای، مسابقه‌ای
اولین مسابقه‌ی نوروزی در داستان «دوست کیلویی چند؟» اتفاق افتاد و شما باید پاسخ یک سؤال و یک سوتی نویسنده را پیدا می‌کردید. از آن‌جا که تعداد کسانی که پاسخ‌های درست داده بودند زیاد بود، مجبور شدیم برای انتخاب برنده‌ها قرعه‌کشی کنیم.
برنده‌ها: فاطمه ابوالفتحی (نهاوند)، مهسا علی‌پور (تهران)، زهرا غنیمتی (جویبار)
تشکر: هما خرمی (شاهرود)، مریم رضایی (تهران)، مریم میرزاعبدالهی‌ها (تهران)، مجتبی مرتجی (ساوه)، شفق مهدی‌پور (تهران)
* * *
دوم: من، انسان، نمی‌خواهم خرابکار باشم
آدم‌ها زباله تولید می‌کنند و هرجا می‌روند از خود تلی از زباله برجا می‌گذارند. اما نوجوان دوچرخه‌ای نمی‌خواهد خرابکار باشد. نمی‌خواهد از خودش زباله باقی بگذارد. تلاش می‌کند زمین را از زباله‌ها پاک کند. مگر نه؟ کاش این مسابقه شرکت‌کننده‌های بیش‌تری داشت و دل زمین خوش می‌شد.
برنده: مریم رضایی (تهران)
تشکر: آیدا آبیاری (تهران)، فاطمه ابوالفتحی (نهاوند) و بنفشه خالدی (رامهرمز)
* * *
سه: تهران‌گردی در سه سوت و نیم
حدس می‌زدیم که این مسابقه شرکت‌کننده‌ی خیلی زیادی نداشته باشد. فقط ساکنان و مسافران تهران می‌توانستند در آن شرکت کنند و از این گذشته، مگر خواب تا ظهر و برنامه‌های تلویزیون و دید و بازدید عید فرصتی برای تهران‌گردی باقی می‌گذاشت؟!
رتبه‌ی یك: طلایه ملک‌محمدی (رشت)
رتبه‌ی دو: زهرا غنیمتی (جویبار)
تشکر: مرضیه اعتباری (بوشهر)
* * *
چهارم: برچسب هدیه
برچسب هدیه از این کارت کوچولوهایی است که روی بسته‌های کادویی می‌چسبانند و روی آن یا توی آن یک پیام کوچولو و اسم فرستنده یا گیرنده را می‌نویسند. برچسب‌های هدیه‌ی زیادی به دست ما رسید. اما بعضی از کارها بیش‌تر از این که برچسب هدیه باشد، کارت تبریک بود و کارت تبریک‌های خوبی هم بود؛ مثل آثار محمدرضا برزی (تهران)، مریم رضایی و فاطمه رفیعی (قزوین) که زحمت زیادی برای کارتشان کشیدند.
رتبه‌ی یك: فائزه رضایی (ملارد)
رتبه‌ی دوم: هما خرمی (شاهرود)
رتبه‌ی سوم: سارا مولودی‌زاده (زنجان) و شفق مهدی‌پور (تهران)
تشکر: رودابه آشورپوری (قائم‌شهر)، پروین شاهمنصوری (اصفهان)، فائزه غنیمت (اسلامشهر)، شادی کردبچه (تهران)، نیکو کریمی (دماوند)
* * *
پنجم: پرنده‌ی کاغذی
پرنده‌های کاغذی خیلی ساده‌اند. با طرحی ساده و بدون رنگ و طرح اضافی، شکل پرنده هستند و البته می‌توانند روی پاهایشان بایستند. اما بعضی پرنده‌های کاغذی رسیده، با این‌که خیلی زیبا بودند، یکی از این شرایط را نداشتند؛ مثل پرنده‌های فائزه رضایی و شفق مهدی‌پور.
رتبه‌ی یك: مریم رضایی (تهران)، فاطمه رفیعی (قزوین)
رتبه‌ی دو: رودابه آشورپوری (قائم‌شهر)
رتبه‌ی سه: مجتبی مرتجی (ساوه)
تشکر: مهسا پدرام (تهران)، پروانه حیدری (پردیس)، هما خرمی (شاهرود)، آتوسا درویشی (کرج)، نیکو کریمی (دماوند)، طلایه ملک‌محمدی (رشت)
* * *
ششم: پیکسل نوشابه‌ای
فکرش را نمی‌کردیم كه با در نوشابه بشود این‌همه پیکسل جالب درست کرد. اما این طور بود. آثار رسیده خیلی خوب بود.
رتبه‌ی یك: آتوسا درویشی (کرج) ، فائزه رضایی (ملارد)
رتبه‌ی دو: رودابه آشورپوری (قائم‌شهر) و سارا یزدی‌زاده (کاشان)
رتبه‌ی سه: هانیه راعی (دماوند)، فاطمه رفیعی (قزوین) ، فاطمه علیزاده (رباط‌کریم)، نیکو کریمی (دماوند) و مجتبی مرتجی (ساوه)
تشکر: آیدا آبیاری (تهران) ، معصومه توحیدی (تهران)، نازنین حسن‌پور (تهران)، شادی کردبچه (تهران)
* * *
هفتم: فرار از سال قبل با بیش‌ترین سرعت
تصمیم‌های شما برای سال تازه چه بود؟ تصمیم‌های خیالی و بامزه‌تان چه بود؟ ببینید برنده‌های این مسابقه چه تصمیم‌هایی دارند.
رتبه‌ی یك: پروانه حیدری (پردیس)، نیکو کریمی (دماوند)
رتبه‌ی دو: آتوسا درویشی (کرج) ، مریم میرزاعبدالهی‌ها (تهران)
رتبه‌ی سه: دریا اخلاقی (تهران)، محمدرضا برزی (تهران)، هما خرمی (شاهرود)، پروین شاهمنصوری (اصفهان)
تشکر: فاطمه شنبدی (تهران)، مرضیه کاظم‌پور (پاکدشت)
پروانه: وقتی نشانی را بلد نیستم، نه جواب چرت و پرت بدهم، نه آن‌قدر به آدرس زل بزنم که یارو دادش دربیاید و با عصبانیت بگوید مسخره کردی؟ به جای آن خیلی راحت بگویم نمی‌دونم.
نیکو: وقتی می‌خواهم با نگاهم چیزی را از روی زمین بلند کنم، انرژی را با ظرافت متمرکز کنم. نه این‌که مثل دفعه‌ی قبل ساعت‌ها زل بزنم به معلممون تا تو هوا معلق نگهش دارم، یا این‌قدر تحت تأثیر فیلم‌هایی که می‌بینم نباشم.
آتوسا: می‌خواهم از بچه مثبت بودن دربیایم. با خودم بلندگو ببرم مدرسه و هر کدام از معلم‌ها خندیدند، داد بزنم: بلند بگو ما هم بخندیم. کلاس جای خندیدنه؟
مریم: یک‌بار هم در امتحان‌ها برای نام و نام‌خانوادگی نمره در نظر بگیرند، چون این تنها سؤالی است که همیشه درست می‌نویسم.
دریا: تا بهم می‌گن بالای چشمت ابروست و ازم انتقاد می‌کنن، آبغوره نگیرم و اندازه‌ی یک سال با اون بنده خدا قهر نکنم.
محمدرضا: دیگر پیامک ندهم، چون وقتی تماس می‌گیرم کم‌تر از ۱۰۰ تومان برایم آب می‌خورد، ولی همان حرف‌ها را باید در ۲۰، ۳۰ تا پیامک بفرستم که نزدیک ۳۰۰ تومان می‌شود!
هما: یک امضای درست و حسابی و مثل آدمیزاد پیدا کنم و همه‌جا همان را استفاده کنم.
پروین: وقتی گل‌هایم چند شاخه‌ی زرد پیدا می‌کند، تازه به فکر آب‌دادن به آن‌ها نیفتم.
* * *
حرف آخر
و هفته‌نامه‌ی دوچرخه از فاطمه ابوالفتحی (نهاوند)، پروین شاهمنصوری (اصفهان)، زهرا غنیمتی (جویبار)، طلایه ملک‌محمدی (رشت) که در همه‌ی مسابقه‌ها شرکت کردند، تشکر می‌کند.