اين مراسم ساده و صميمي افطاري را بايد تكريم دانشگاهيان و در درجه بالاتر تكريم علوم و انديشه دانست. حتما كه در يك جلسه نمادين مانند اين ديدار نبايد و نميتوان انتظار طرح و بررسي همه مشكلات و مسائل دانشگاه و دانشگاهيان را داشت اما نكات مطرح شده از سوي رهبر انقلاب و استادان حاضر در اين جلسه بهنظرم آنقدر مهم بود كه لازم باشد دربارهاش بيشتر بدانيم و انديشه كنيم.
رهبر انقلاب كه پيش از اين بارها و بارها بر اهميت توليد علم در كشور تأكيد كردهاند، در اين ديدار نيز خواستند كه وضعيت فعلي توليد علم كند نشود و سرعت بيشتري پيدا كند. ايشان تأكيد كردند كه توليد علم در قالب مقالات ISI و روشهاي مشابه اگر چه خوب است اما كار علمي واقعي وقتي انجام شده كه اين مقالات و پژوهشهاي ما بتواند گرهي از مشكلات جامعه باز كند.
خواسته ديگر رهبر انقلاب اين بود كه اساتيد در كنار تعليم دانشجو، حواسشان به تربيت او هم باشد؛اينكه ما اساتيد كاري بكنيم دانشجو دلسوز باشد و نه مايوس. واقعيت هم همين است. گاهي عظمت يك جنگل را نميبينيم و تمركز مان بر اطراف خودمان است. جمهوري اسلامي ايران در اين سه دهه پيشرفتهاي زيادي داشته است ولي با اين حال عدهاي از ما اساتيد دانشگاه ممكن است بيشتر مسائل منفي را مطرح كنيم. اين نگاه نقادانه صرف براي ما شايد مناسب باشد اما دانشجويي كه در اول راه است، بيشتر به اميد احتياج دارد تا بتواند موفقيت را جستوجو كند.
اشاره ديگر مقام معظم رهبري لزوم توجه دانشجو به درس بود. البته به اين نكته اشاره فرمودند كه دانشجو بايد بينش و درك سياسي و توان درك مسائل را داشته باشد، بتواند مسائل سياست خارجي را تحليل كرده و دوست و دشمن را از هم تفكيك كند اما اين مسائل نبايد سرعت فعاليتهاي علمي را كاهش بدهد. البته ايشان بر علمي بودن چهره روساي دانشگاهها به اين معني تأكيد كردند و خواستند كه اين افراد بيش از آنكه سياسي باشند، وجهه علمي داشته باشند تا نخواهند دانشگاه را وسيلهاي براي فعاليتهاي سياسي قرار بدهند.
اين ديدار براي من و همه اساتيد حاضر در جلسه درسهاي زيادي داشت. ضمن اينكه حضور طيف متنوعي از اساتيد با ديدگاهها و منشهاي سياسي مختلف نيز قابل توجه بود. هم از اساتيد اصلاح طلب، هم از اساتيد اصولگرا و از همه گروهها حضور داشتند. آنها را كسي به زور به اين جلسه نياورده بود. عدهاي منتقد جدي نظام هم بودند اما در اين جلسه تشريف داشتند. حضور اين افراد يعني آنها نا اميد نيستند، خودشان را از نظام دور نميكنند، منزوي نميشوند، به آينده اميدوارند و اين اميد را در ديدار با رهبر انقلاب جستوجو ميكنند.