به گزارش خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری فارس، نشست سه جانبه سید عباس عراقچی و مجید تخت روانچی معاونان وزیر امور خارجه ایران، هلگا اشمیت معاون کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و ویلیام برنز قائم مقام وزیر خارجه آمریکا در خصوص نگارش متن توافقنامه جامع هسته‌ای (برنامه اقدام مشترک جامع) بعد از حدود دو ساعت و نیم پایان یافت.
در ادامه نشست دیروز سید عباس عراقچی، مجید تخت روانچی و هلگا اشمیت معاونان وزیر امور خارجه ایران و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که به منظور نگارش متن توافقنامه جامع هسته‌ای در وین برگزار و هفت ساعت و نیم طول کشید، ساعت 8:30 صبح امروز (شنبه) به وقت محلی نیز سید عباس عراقچی و مجید تخت روانچی معاونان ظریف و هلگا اشمیت معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به ادامه رایزنی‌ها در خصوص نگارش متن این توافقنامه در هتل پله کوبورگ شهر وین پرداختند و پس از آن نیز نشست سه جانبه با حضور معاونان ظریف، اشتون و قائم مقام وزیر خارجه آمریکا برگزار شد.
به گزارش فارس، در پنجمین دور مذاکرات ایران و گروه 1+5 ( 27 تا 30 خرداد ماه در شهر وین) کار نگارش متن پیش نویس توافقنامه جامع هسته‌ای (برنامه اقدام مشترک جامع) آغاز شد و ظریف در پایان این مذاکرات در جمع خبرنگاران ایرانی اعلام کرد: در این دور از مذاکرات وارد مرحله نگارش شدیم. البته هنوز نمی‌توانیم بگوییم متن مشترکی وجود دارد. در بعضی موارد ممکن است روی قسمت‌هایی از متن توافق وجود داشته باشد، اما در بسیاری از موارد، اختلاف نظر هم در مورد محتوا و هم در مورد نحوه نگارش وجود دارد.
وی در پاسخ به پرسش خبرنگار فارس درباره مقدمه این توافقنامه اظهار داشت: احتمال اینکه مقدمه مثل بقیه متن پر از پرانتز باشد یا دو دیدگاه را مطرح کند، وجود دارد. البته با نگاهی که به مقدمه داریم احتمال اینکه طرفین درباره مقدمه بتوانند راحت‌تر به توافق برسند وجود دارد اما تا تلاش نشود نمی‌توان پیش بینی کرد.
رئیس دستگاه دیپلماسی درباره متن پیش نویس توافقنامه جامع نیز عنوان کرد: این متن بیش از کلمه پرانتز دارد. تعداد پرانتزها در متن در این مرحله بسیار طبیعی است. در بسیاری از موضوعات این پرانتزها (براکت‌ها) وجود دارد و اینگونه نیست که در موضوع غنی‌سازی باشد. ما در موضوعات اساسی هنوز به تفاهم نرسیدیم، در برخی موارد می‌توانیم زمینه‌هایی برای دستیابی به تفاهم ببینیم.
وزرای خارجه ایران و گروه 1+5 (آلمان، انگلستان، فرانسه، روسیه، چین و آمریکا) به همراه کاترین اشتون سوم آذرماه سال گذشته (1392) در خصوص برنامه هسته‌ای ایران به توافقی تحت عنوان «برنامه اقدام مشترک» دست یافتند که از 30 دی ماه وارد مرحله اجرا شد و 29 تیرماه زمان پایان شش ماهه گام اول توافقنامه ژنو است.
در مقدمه برنامه اقدام مشترک آمده است: «هدف این مذاکرات رسیدن به یک راه حل جامع مورد توافق و بلند مدت است به نحوی که تضمین کند برنامه هسته‌ای ایران کاملاً صلح آمیز باقی خواهد ماند. ایران اعلام می‌نماید تحت هیچ شرایطی به دنبال دستیابی یا گسترش سلاح هسته‌ای نیست. راه حل جامع مذکور مبتنی بر این اقدامات اولیه بوده و به یک گام نهایی منجر خواهد شد که دوره زمانی آن مورد توافق قرار گرفته و به رفع نگرانی‌ها می‌انجامد. این راه حل جامع، ایران را قادر می سازد تا به طور کامل از حقوق خود در بهره گیری از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح آمیز بر اساس مواد مرتبط در معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و با رعایت تعهدات خود بر طبق معاهده از آن برخوردار شود. این راه حل جامع متضمن یک برنامه غنی سازی با تعریف مشترک و محدودیت‌های عملی و اقدامات شفاف ساز به منظور تضمین ماهیت صلح آمیز برنامه هسته‌ای می‌باشد. این راه حل جامع به مثابه یک مجموعه منسجم خواهد بود که هیچ بخشی از آن مورد توافق قرار نمی‌گیرد مگر آنکه در مورد تمامی بخش‌های آن توافق حاصل شود. این راه حل جامع شامل یک فرایند متقابل و قدم به قدم می‌باشد و به رفع همه جانبه تمامی تحریم‌های شورای امنیت، تحریم‌های چندجانبه و تحریم‌های ملی مربوط به برنامه هسته‌ای ایران می‌انجامد.»