به گزارش مهر، حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان در هشتمین شب از برنامه شبهای نورانی، گفت: باید تصویر شفافتری از هدایت داشته باشیم. هدایت اولین رابطه و تعاملی است که خداوند با بنده میگیرد و منتظر عکس العمل است و در صورت دیدن واکنش مثبت، کار بعدی دادن هدایت جدید است و در واقع در این دنیا پاداش و عذاب به آن معنا نیست و اگر هم پاداش و عذابی هست برای هدایت است.
وی افزود: خداوند بنده را در مرحله اول هدایت می کند و اگر جواب مثبت گرفت مرحله دوم هدایت شروع می شود و اگر جواب مثبت گرفت مرحله سوم؛ و اگر جواب مثبت نگرفت از راه دیگر هدایت را آغاز می کند. هدایت هول دادن نیست، خیلی شفاف برخورد کردن نیست، هدایت اجازه می دهد بنده خودش علاقه مند شود و مانند رسانه های امروزی نیست که با اغوا جذب کند. کسانی که مدعی آزادی هستند اصلا آزادی روانی را قبول ندارند. آبروریزی و مسخره کردن در هدایت وجود ندارد. خیلی ها سوء استفاده می کنند و به ضلالت می رسند به خاطر همین هست که کار دین به ظاهر از کار دنیا عقب افتاده است. یکی از ویژگی های هدایت پیچیدگی هدایت است. هدایت می خواهد انسان پیچیده را به خداوند، پیچیده تر وصل کند.
پناهیان در ادامه سخنانش اظهارداشت: بین انسان و خدا فاصله زیادی وجود دارد، ولی هدایت باید این دو را به هم وصل کند. هدایت یعنی بردن انسان به سمت خداوند و این انسان باید با پاکی این راه را برود. لذا خداوند می فرماید هرکس را که خودش بخواهد هدایت می کند و خداوند متعال هر کسی را هدایت نمی کند. انسان موجود پیچیده ای هست. کجای درون ما یک نامردی اتفاق می افتد که خدا ما را هدایت نمی کند؟ کجا در درون ما یک اتفاق خوب می افتد که خدا ما را هدایت می کند؟ در زمان پیامبر(ص) یک نفر بود که کینه پیامبر(ص) را بر دل داشت و می خواست او را بکشد. در غزوه حنین گفت که پیامبر(ص) را از پشت می کشم، تا خواست پیامبر(ص) را از پشت بزند نتوانست. می گوید یک آتشی جلوی مرا گرفت.
این خطیب بیان کرد: پیامبر(ص) در همان حال برگشت و به او گفت برو و بجنگ و وقتی دید که او مبهوت ایستاده است دست بر روی قلب او گذاشت و او چنان علاقه به پیامبر(ص) پیدا کرد که می گوید اگر پیامبر(ص) می گفت برو و پدرت را بکش می رفتم و او را می کشتم. پیامبر(ص) به او گفت: تو چیزهایی می خواهی ولی خداوند نمی خواهد. هدایت کار خود خداست. برای اینکه نهان درون خود را ببینیم باید برویم در خانه خدا و اهل البیت(ع). در حدیثی آمده است که: به خدا؛ نمی تواند ما را دوست داشته باشد مگر آنکه خانواده دار باشد و شرافت داشته باشد و باطن دار باشد.
وی در ادامه سخنانش اظهارداشت: "لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ" یعنی متقین هدایت می شوند. متقین کسانی هستند که کار خوبشان قبول می شود نه کسانی که فقط کار خوب می کنند. چرا بعضی ها هدایت نمی شوند؟ در قرآن آمده است که برخی به خدا قسم می خورند و نهایت تاکید را در این قسم به خرج می دهند و به پیامبر(ص) می گویند: اگر یک معجزه بیاوری ایمان می آوریم. خداوند می گوید به آنها بگو اول آیه ها و معجزات دست خداست و شما نمی دانید و اگر این آیات را هم بیاوریم آنها ایمان نمی آورند. وقتی که نشانه ای آوردیم خود ما چشمها و گوشها و دلهایشان را قفل می کنیم که نتوانند هدایت شوند. اگر ملائکه را برای اینها نازل کنیم و مردگان با آنان سخن بگویند و هه چیز را برای اینها محشور کنیم، باز ایمان نمی آورند.
پناهیان بیان کرد: بعضی ها با یک خواب تغییر می کنند و هدایت می شوند. خداوند اگر کسی را گمراه می کند؛ چیزی را در آنها می بیند و می فرماید اینها کمبود نشانی ندارند. در قرآن می فرماید: و اینگونه می شود که برای پیامبران دشمنانی می گذاریم. فرقی ندارد انسان یا جن؛ اینها همدیگر را تقویت می کنند و سخنان همدیگر را زیبا جلوه می دهند و اگر خدا نمی خواست آنها نمی توانستند این کار را بکنند و خداوند می گوید پیامبر اینها را رها کن. برای اینکه می خواهم دل کسانی که ایمان نیاورده اند به اینها مشغول شود تا بپسندند آنها را. خدا برای کسی که یک رذالتی به خداوند نشان دهد عذاب را از این دنیا شروع می کند و آنها را جذب دشمنان پیامبر می کند.
وی تصریح کرد: این جبر نیست اینها ایمان نیاورده اند و فقط خدا می داند سر چه رذالتی ایمان نیاورده اند. پیامبر در جنگ احد زخمی شد و قهرمانان هم شهید شدند. یهودیان شروع کردند به مسخره کردن که "چه شد کمکهای خداوند؟!" شوق به هدایت، خوف از ضلالت را به همراه دارد.