تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۳۹۳ - ۰۰:۰۴

شعر> تازه فهمیدم برایم فیلم بازی می‌کنی ساعت زیبا برایم صحنه‌سازی می‌کنی

 

می‌دوی و می‌دوانی، می‌روی و خسته‌ام

با فراموشی برایم غصّه‌سازی می‌كنی

 

می‌روی پشت سرت جامانده صدها اتفاق

می‌روی خون بر دل افعال ماضی می‌كنی

 

دست می‌اندازی مرا با چرخش بی‌وقفه‌ات

غصه‌های واقعی را هم مجازی می‌كنی...

 

می‌روم روزی به خواب و زنگ تو بیهوده است

می‌روم...تو بعد من هم فیلم بازی می‌كنی

                                                        زهرا براتی

                                                  ۱۵ساله از اراك

*

همراه

هرلحظه

پاهایم را بست

تا به دنبالش نروم

غافل از این‌كه

هرلحظه

دلم همراهش بود

                                      ساحل رفایی، ۱۶ساله

         خبرنگار افتخاری هفته‌نامه‌ی دوچرخه از تهران

*

فراموشی

این روزها

از خودمان گرفته

تا خدا

فقط فراموش می‌كنیم

ادامه نمی‌دهم...

اما كمی فكر كن

چرا؟!

                                      فریدا زینالی، ۱۳ساله

         خبرنگار افتخاری هفته‌نامه‌ی دوچرخه از تبریز

 

عكس: كیمیا مذهب یوسفی، ۱۷ساله، خبرنگار افتخاری هفته‌نامه‌ی دوچرخه از رباط‌كریم