به گزارش رویترز پژوهشگران بریتانیایی و هندی روز جمعه ۱۱ ژوئیه (۲۰ تیر) اعلام کردند واکسن غیرفعال‌شده فلج اطفال (IPV) که تزریقی است، در صورتی که به همراه واکسن زنده خوراکی فلج اطفال (OPV) تلقیح شود محافظت بهتر و طولانی‌تری در مقابل این بیماری ایجاد می‌کند.
موارد شیوع فلج اطفال در آسیا، آفریقا و اروپا در طول ۱۰ سال گذشته مانع از تلاش‌ها برای ریشه کنی این بیماری شده است که عامل آن ویروسی است که در روده‌ها تکثیر می‌شود و از طریق تماس با مدفوع آلوده سرایت می‌کند.
ویروس پولیو به دستگاه عصبی حمله می‌کند و می‌تواند در طول چند ساعت باعث فلج بازگشت‌ناپذیر شود- و سازمان جهانی بهداشت به طور مکرر این باره هشدار داده است که تا زمانی حتی یک کودک مبتلا به ویروس فلج اطفال باقی بماند، کودکان در هر جایی در معرض خطر سرایت این بیماری خواهند بود.
اغلب کارزارهای واکسیناسیون - از جمله موارد اضطراری که در سال گذشته برای پوشش دادن ۲۰ میلیون کودک در سوریه و کشورهای همسایه انجام شد- از دوزهای متعدد OPV برای تقویت ایمنی در افراد در معرض خطر استفاده می‌کنند.
جیکوب جان، استادیار کالج پزشکی کریستین هند که سرپرست این بررسی بوده است، گفت: «از آنجایی که IPV به جای دریافت از راه دهان، به بازو تزریق می‌شود، تصور بر این بوده است که حفاظت زیادی در روده‌ها ایجاد نمی‌کند و بنابراین به اندازه OPV در پیشگیری از سرایت مدفوعی بیماری موثر نیست.»
اما پژوهش گروه او بر روی۴۵۰ کودک را از یک منطقه با تراکم جمعیت بالا در شهر ولور هند جایی که قبلا با تلقیح OPV میزانی ایمنی قبلی ایجاد شده بود، واکسن تزریقی واقعا میزان ایمنی روده‌ای را تشدید کرده بود.
او گفت: «به نظر می‌رسد قوی‌ترین ایمنی را بتوان از راه ترکیب این دونوع واکسن به دست آورد.»
فلج اطفال در سال ۲۰۱۳برای نخستین بار پس از ۱۴ سال دوباره در سوریه پدیدار شد و نگرانی درباره انتشار بین‌المللی آن را برانگیخت و در واکنش به این وضعیت یک کارزار گسترده واکسیناسیون اضطراری منطقه‌ای انجام شد.
کودکانی که در شرایط غیربهداشتی زندگی می‌کند به طور خاص به عفونت با ویروس پولیو که می‌تواند از راه غذا و آب آلوده انتشار پیدا کند، حساسند.
گرچه انتقال ویروس بومی پولیو در مناطق با شیوع آندمیک (بومی) بیمار از سال ۲۰۱۲ در حال کاهش بوده است، در حال حاضر ۱۰ کشور هستند که انتقال فعال ویروس پولیو در آنها رخ می‌دهد.
فلج اطفال در سه تا از این کشورها- افغانستان، پاکستان و نیجریه- هنوز شیوع آندمیک دارد و سایر کشورها آنهایی هستند که زمانی عاری از فلج اطفال بوده‌اند، اما دوباره به ویروس این بیماری آلوده شده‌اند.
همه کودکان هندی در بررسی گروه جان که با پژوهشگران در امپریال کالج لندن کار می‌کردند، واکسیناسیون استاندارد بر ضدفلج اطفال با OPV را دریافت کرده بودند.
به نیمی از این کودکان یک دوز واکسن IPV تزریقی داده شد و نیم دیگر واکسنی دریافت نکردند، و یک ماه بعد این کودکان تحت تلقیح یک دوز «چالشی» واکسن خوراکی زنده قرار گرفتند تا عفونت مجدد را در آنها شبیه‌سازی کنند.
یک هفته بعد مدفوع این کودکان از لحاظ وجود ویروس پولیو به خصوص دو نوعی از ویروس - سروتایپ یک و سروتایپ ۳- که هنوز ریشه‌کن نشده‌اند، آزمایش شد.
بر اساس نتایج این بررسی که در ژورنال لنست منتشر شده است، در کودکانی که IPV را دریافت کرده بودند، میزان سروتایپ یک و سروتایپ ۳ ویروس در مدفوع نسبت به کودکانی که IPV دریافت نکرده بودند، به ترتیب ۳۸ درصد و ۷۰ درصد کمتر است.
نیک گراسلی، استاد اپیدمیولوژی واکسن در امپریال کالج لندن در این باره گفت: «یک دوز اضافی واکسن تزریقی نسبت واکسن خوراکی به تنهایی، در تقویت ایمنی تاثیرگذارتر است.»
«این یافته به معنای آن است که می‌توان از IPV برای تقویت ایمنی در افرادی که به کشورهای آلوده به ویروس فلج اطفال - مانند افغانستان،پاکستان و نیجریه سفر می‌کنند یا از آنها خارج می‌شوند، استفاده کرد.