براساس گزارش BBC، اين آزمايش مي‌تواند نشانه‌هايي از وضعيت اعماق سياره‌هاي بزرگ و كربني مانند زحل را آشكار كرده و اطلاعاتي ارزشمند از شرايط داخلي اين سياره‌ها در اختيار دانشمندان قرار دهد.
به گفته محققان به واسطه اين آزمايش براي اولين بار فرصت مطالعه روي چگونگي شكل‌گيري ماده تحت فشار و حرارت شديد به‌وجود آمده‌است. اين آزمايش شيوه‌اي براي بازسازي وضعيت هسته سياره‌هاي غول‌پيكري كه در داخل و خارج از سامانه خورشيدي قرار گرفته‌اند را فراهم مي‌آورد.
براي مثال گفته مي‌شود كه نپتون به دليل تجزيه متان تحت فشار بالا از هسته‌اي از جنس الماس برخوردار است، و از سويي ديگر براساس يافته‌هاي تلسكوپ فضايي كپلر گفته مي‌شود فضا مملو از سياره‌هاي نپتون مانند‌است.
سياره‌ها و سارگاني كه در تاريكي شب در آسمان ديده مي‌شوند تحت تاثير نيروهاي قدرتمند گرانشي ايجاد شده‌اند كه اتم‌هاي آنها را در يكديگر ادغام كرده‌اند. وجود فشار شديد در هسته اين اجرام منجر به ايجاد تغيير در خواص مواد خواهد شد و چگونگي شبيه‌سازي و بازسازي اين روند‌ها روي زمين يكي از چالش‌هاي بزرگي بود كه همواره در سر راه دانشمندان قرار داشت.
دانشمندان آمريكايي با استفاده از مركز ملي احتراقي آمريكا براي فشرده‌سازي كربن به شيوه‌اي مشهور به فشرده‌سازي ديناميك صعودي پرداختند. در اين تكنيك 176 پرتو ليزري روي الماس هدفي به ابعاد يك ميليمتر متمركز شدند كه در مركز كره‌اي آلومينيومي قرار گرفته‌بود.
انرژي ناشي از ليزرها فشاري شديد را در الماس ايجاد كرد و آن را تا پنج تراپاسكال يا 50 ميليون اتمسفر فشرده‌ساخت، فشاري برابر فشار موجود در هسته سياره زحل. با بالارفتن ميزان فشار، محققان ميزان تراكم، فشار و صداي بلور كربني را محاسبه مي‌كردند تا از اين اطلاعات براي مقايسه با اطلاعات نظريه‌هايي كه درباره محيط دروني سياره‌ها وجود دارند، مورد استفاده قرار گيرند.