هنگام روزه‌داري ما ياد مي‌گيريم كه چطور عادت‌هاي غذايي خود را مديريت كنيم و چطور كنترل بر خود و نظم را در زندگيمان جاري‌سازيم. اين‌ماه فرصتي را براي استراحت معده فراهم مي‌كند و با روزه‌گرفتن مي‌توان سموم جمع شده در بدن را خارج ساخت.
استفاده از چربي‌ها براي تأمين انرژي باعث كاهش وزن، حفظ و نگهداري ماهيچه‌ها و در طولاني مدت باعث پايين آمدن كلسترول خون مي‌شود. به علاوه، كاهش وزن منجر به كنترل ديابت و كاهش فشار خون نيز مي‌شود. در واقع طي روزه داري يك فرايند سم‌زدايي نيز در بدن اتفاق مي‌افتد؛ از آنجا كه سموم موجود در بدن در چربي‌هاي بدن ذخيره‌شده و نامحلول هستند، با آب شدن چربي‌ها از بدن دفع مي‌شوند.
دكتر احمدرضا درستي متخصص تغذيه در گفتوگو با همشهري درباره تفاوت رژيم‌هاي لاغري و روزه‌داري گفت: روزه‌داري دقيقا كاهش وزن نيست بلكه مقاومت بدن را در برابر گرسنگي و شرايط سخت بالاتر مي‌برد. تفاوت ديگر آن است كه فردي كه رژيم لاغري مي‌گيرد با مصرف آب زياد چربي‌هاي بدن را دفع و عضله‌سازي مي‌كند و در اين مدت شايد فعاليت‌هاي ورزشي را بيشتر كند، اما كسي كه روزه مي‌گيرد فعاليت‌هاي بدني را به يك ساعت بعد از افطار منتقل مي‌كند.
چربي‌هاي بدن اين فرد كه عموما چربي‌هاي تيره و مقاوم به آب شدن بود كم مي‌شود و جاي آن را چربي‌هاي نرم و سالم كه براي سلامتي مفيدترند، مي‌گيرد. اين افراد مي‌توانند روزه بگيرند. به‌عبارت ديگر مي‌توان طوري به اين افراد رژيم داد كه كاملا سالم و قوي باشند و به آرامي لاغر هم بشوند. دكتر احمدرضا درستي در مورد كساني كه پيش از‌ماه رمضان رژيم‌هاي كم كالري داشته و مي‌خواهند در‌ماه رمضان نيز از آن بهره ببرند، گفت: عده‌اي از افرادي كه قصد كاهش وزن دارند بيماري‌هاي زمينه‌اي مانند ديابت، فشار خون، بيماري‌هاي قلبي و عروقي، كبد چرب و آسم دارند.
بسته به‌شدت بيماري آنها مي‌توانند روزه بگيرند. به‌طور مثال روزه به كساني كه كبد چرب يا ديابت نه‌چندان شديد دارند كمك مي‌كند تا شرايط جسمي بهتر و سالم‌تري داشته باشند. دكتر خديجه رحماني، متخصص تغذيه و عضو هيأت علمي دانشگاه شهيد بهشتي در گفتوگو با همشهري در مورد تفاوت رژيم غذايي با روزه در‌ماه مبارك رمضان گفت: مهم‌ترين مسئله در روزه‌داري نخوردن و نياشاميدن نيست؛ روزه‌داري همراه خود آدابي دارد كه باعث تقويت نفس انسان مي‌شود.
روزه‌داري در بحث پيشگيري از بيماري‌هاي مزمن باعث خودكنترلي مي‌شود.ماه مبارك رمضان خودكنترلي را در افراد تقويت مي‌كند. عوامل رواني - اجتماعي كه روي خوردن تأثير مي‌گذارد به‌مراتب بيشتر از خوردن و نياشاميدن بر بدن تأثير مي‌گذارد. دكتر رحماني در اين‌باره گفت: در اين‌ماه عوامل رواني و اجتماعي بعد معنوي و عبادي آن باعث مي‌شود كه فرد از استرس‌ها به دور باشد و ماركرهاي استرس اكسيداتيو در بدن كاهش پيدا كند. ويژگي‌هايي كه اين‌ماه دارد به‌مراتب بيشتر از داشتن رژيم‌هاي غذايي صرف است. افرادي كه براي رژيم غذايي مراجعه مي‌كنند انگيزه‌هايي با مدت زماني محدود دارند. بعد از مدتي انگيزه كاهش يافته و فرد خسته شده و از رژيم دست برمي‌دارد، اما درمورد ماه رمضان اينگونه نيست.
وي گفت: مطالعات زيادي نشان داده كه اثرات بهبود سلامتي در روزه‌ماه رمضان (روزه) به‌مراتب بيشتر از رژيم‌هاي غذايي است. در برخي از كشورهاي اسلامي روزه داري از عوامل سلامت اجتماعي و بهبود درصد سلامت افراد شناخته شده و افراد به آن تشويق مي‌شوند. روزه‌هاي مستحب ماه‌هاي مختلف در تعديل ذخاير چربي بدن توصيه مي‌شود. از آنجا كه دريافت‌ها در زندگي مدرن بيشتر از مصرف انرژي و پيش درآمد چاقي و بيماري است، هر از گاهي روزه گرفتن باعث تعديل ذخاير چربي مي‌شود، به شرط اينكه شرايط روزه داري رعايت شود به اين معنا كه يك وعده غذاي روزانه حذف شود و كالري كمتري دريافت كنند. اگر روزه‌داري در افراد چاق منجر به كاهش وزن نشود اثر مطلوب ندارد.