به گزارش ایسنا، هشت سال پیش، پزشکان بیمارستان Egas Moniz در لیسبون پرتغال سلول‌های بافت بینی یک زن آمریکایی را در نخاع وی کاشتند و امیدوار بودند این سلول‌ها پس از تبدیل به سلول‌های جدید به ترمیم آسیب وارد شده به نخاع بیمار کمک کنند.
با این حال، سال گذشته و هشت سال پس از عمل سلول بنیادی، این زن از درد شدیدی در ناحیه نخاعش شکایت داشت و پزشکان پس از معاینه وی نوعی بافت دماغی سه سانتی‌متری و همچنین مقدار کمی استخوان و شاخه‌های عصبی را مشاهده کردند که ارتباطی به سلول‌های نخاعی نداشتند.
ژان پدوزی-نلسون، محقق سلول بنیادی در دانشگاه ایالتی وین در میشیگان و مشاور تیم جراحی، گفت: اکثر دریافت‌کنندگان بافت بینی که توانبخشی درستی را پس از جراحی دریافت کرده بودند، بهبود یافتند. وی با ابراز تاسف از اثر معکوس جراحی روی این زن آمریکایی امکان بروز چنین مشکلی را کمتر از یک درصد عنوان کرد و این که بسیاری از بیماران دریافت‌کننده چنین درمانی، بهبود قابل‌توجهی را تجربه کردند.
در حالی که قابلیت سلول‌های بنیادی برای تبدیل به دیگر سلول‌ها ستودنی است، آنها خطر ذاتی را به همراه دارند چون زمانی که در بدن بیمار کاشته می‌شوند، می‌توانند به سلول‌های سرطانی خطرناک تبدیل شوند.