الجزایر با وجود اینکه کشوری است پهناور و بیش از ۲ میلیون و چهارصد هزار کیلومتر مربع وسعت دارد تنها دارای ۳۵ میلیون نفر جمعیت است. این کشور که در شمال آفریقا واقع شده بین سالهای ۱۸۳۰ تا ۱۹۶۲ مستعمره فرانسه بود.
۱۵۰ سال استعمار فرانسه هنوز هم تاثیر بسیاری بر فرهنگ و هنر این کشور گذاشته است. به نحویکه اگرچه زبان عربی زبان رسمی این کشور است اما زبان فرانسه نیز به وفور در الجزایر تکلم می‌شود.
سینمای الجزایر نیز به نحو غریبی الهام گرفته از سینمای فرانسه است و بسیاری از ساخته‌های سینمایی این کشور به زبان فرانسه بوده و یا اینکه تولید مشترک با این کشور بوده‌اند.
در دهه ۶۰ میلادی ساخت دو اثر تاثیر برانگیز به نام‌های "نبرد الجزیره" محصول ۱۹۶۶ ساخته‌ی جیلوپونته کورو و "زد" محصول ۱۹۶۹ ساخته‌ی "گوستا گاوراس"؛ سینمای این کشور را به سر زبان‌ها انداختند.
نبرد الجزایر که تولید مشترک ایتالیا و الجزایر بود و در فیلم زبان‌های عربی و فرانسوی مورد استفاده بودند؛ روایتی آتشین از مبارزات چریکی مردم الجزایر بین سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۲ علیه استعمار فرانسه را بیان می‌کرد.
"زد" نیز که تولید مشترک فرانسه و الجزایر بود اگرچه داستانش به طور مستقیم ربطی به استقلال الجزایر نداشت اما روایتی ظلم ستیزانه داشت و در دهه ۷۰ میلادی این ساخته گوستاگاوراس نماد و مرجعی برای تولیدات سینمایی اینچنینی بود.
اما سینما در الجزایر بین سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۲ ظهور پیدا کرد. و البته تاسیس سالنهای سینما به معنای ساخت فیلم بومی توسط هنرمندان این کشور نبود. نیروهای نظامی مقیم الجزایر و همچنین مستشاران صنعتی که همگی فرانسوی بودند برای سرگرمی خود چندین سالن سینما تاسیس کردند و عمده فیلم‌های اکران شده در آنها نیز متعاقب انتظار یا فیلم های تبلیغاتی و یا فیلم‌های فرانسوی بودند.
تا سال ۱۹۶۲ هیچ فیلمی در الجزایر تولید نشد. تا اینکه "محمد لاخدار همینا" در سال ۱۹۶۷ با ساخت فیلم "بادهای آوراس" اولین فیلم الجزایری را روانه‌ی اکران کرد. بادهای آوراس در همان سال در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد و مورد تحسین نیز قرار گرفت.
در دو دهه‌ی اخیر الجزایر با جنگ‌های داخلی و یا ناآرامی سیاسی روبرو بود. همین مهم باعث شد تا سینمای الجزایر نیز روند رو به رشد خود طی دهه ۷۰ را با سقوط فاحشی نظاره‌گر باشد. از سال ۲۰۰۶ به اینسو اما با آرام شدن فضای کشور سینمای الجزایر نیز کم کم به رشد رسیده است.
طبق آمار یونسکو در سال ۲۰۰۹ در حال حاضر فقط ۱۹ سالن سینما در الجزایر موجود است که رقم تاسف بار و حتی شک برانگیزی است. در طی جنگ‌های داخلی عمده‌ی سالنهای سینما و فضاهای دیگر فرهنگی یا نابود شدند و یا اینکه متروکه ماندند.
تولیدات سالیانه فیلم در الجزایر نیز رسما اعلام نشده اما براساس گمانه زنی‌ها و آثاری که به صورت مشترک با دیگر کشورها به ویژه فرانسه و بلژیک و هلند ساخته شده می توان تخمین زد در این کشور سالیانه ۴ فیلم تولید می‌شود. میزان سینماروها نیز حدود ۷۰۰ هزار نفر در سال است.
از ساخته‌های مهم سالهای اخیر این کشور "دلیس پالوما" ساخته‌ی نادر مونیش محصول ۲۰۰۷ که بودجه شاخص ۷ میلیون یورویی نیز داشت و همچنین " عشق شما چگونه شکل می‌گیرد" ساخته‌ی "فاطیما زهره زاموم" محصول ۲۰۱۱ و "زابانا" ساخته ی سعید خلیفه محصول ۲۰۱۲ که نماینده این کشور در اسکار همین سال بود، قابل اشاره‌اند.
شرح عکس: نبرد تانک‌ها و مردم بی‌دفاع؛ معروفترین سکانس فیلم "نبرد الجزایر" ساخته‌ی جیلو پونته کورو محصول ۱۹۶۶