چهره هميشه متبسم، جديت، مناعت طبع و علاقه وافر به تحقيق و پژوهش همراه با لهجه شيرين و دلنشين كرمانجي كه يادگار زادگاهش قوچان بود از ويژگيهايي بود كه هر مخاطبي را در اولين برخورد با اين عالم رباني و محقق مجذوب ميكرد. مردي كه از سال1332 براي تحقيق، پژوهش و تحصيل عازم تهران شد و تمامي عمر شريف خود را بدون هيچ توقعي صرف خدمت به اهل بيت(ع) و فرهنگ اصيل اسلامي شيعي كرد.
تمامي كساني كه حاجشيخ عزيزالله عطاردي را ميشناسند ميدانستند كه محضر ايشان در همه حال حتي همين سالهاي اخيري كه در بستر بيماري بهسر ميبردند محل بحث و تبادلنظر در مباحث علمي بود. ايشان از هر فرصتي براي ارائه تجربيات و انديشههاي خود به حاضران استفاده ميكرد و خاطرات خود را از محضر آيتالله سيدمحمدهادي ميلاني و همچنين سفرهاي عديدهاش كه غالبا با پاي پياده به پاكستان، هندوستان و كشمير و بهرهمندي از كتابخانههاي بزرگ حيدرآباد و نيز سختيها و مرارتهاي متعددي كه در راه ترويج و حفظ ميراث معنوي هر انساني را در مقابل اين عزم و اراده و جهاد علمي به تعليم واميداشت.
شايد در كنار سختكوشي و استفاده از فرصتها و همچنين مطالعات وسيع ميداني و مبتني بر روش تحقيق بتوان بزرگترين ويژگي اين عزيز را استقلال و خوداتكايي و عدم وابستگي رسمي به نهادهاي دولتي و غيردولتي در مسير پژوهش و تحقيق دانست. مردي وارسته و متدين و اخلاقي كه بيشتر عمر خود را به تحقيق و پژوهش پرداخت. ايشان تنها مستندنويس شيعي است كه وسيعترين مسند و دايرهالمعارف شيعي را بهتنهايي به نگارش درآورده و فرهنگ تمدني بزرگ را به تصوير كشيده است. آثار او بالغ بر 100جلد كتاب به زبانهاي عربي و فارسي است كه شايد بتوان مسند ائمه اطهار(ع) و همچنين فرهنگ 100جلدي خراسان را از مهمترين آنها دانست.
وارستگي و زهد اين بزرگمرد او را بينياز از همهكس كرده بود و در ملاقاتهايي كه با ايشان داشتم تنها دغدغه ايشان حفظ ميراث و آثاري بود كه سالها با مرارتهاي فراوان به تأليف، ترجمه و تدوين آنها پرداخته بودند كه درنهايت در زمان حيات ايشان مجموعهاي بهنام مركز فرهنگي خراسان در منطقه دربند و سهراه جعفرآباد تأسيس شد كه محل نگهداري و جمعآوري كليه محصولات علمي اين عالم رباني بود.
بيگمان توجه عموم مردم بهويژه جوانان به شيوه و سبك زندگي بزرگاني همچون آيتالله شيخعزيزالله عطاردي و ترويج و معرفي ابعاد شخصيتي آنها ميتواند چراغي روشن را در روزگار ما فراروي نسل جوان كه كمتر با اين افراد آشنايي دارند فراهم سازد. رحلت اين بزرگمرد تلاشگر در روزهاي پاياني ماه مبارك رمضان اهالي تحقيق و پژوهش و اخلاق را متأثر كرد. انشاءالله با حفظ و گسترش دستاوردهاي ارزشمند علمي آن عزيز سفركرده كه مصداق بارز «عاش سعيدا و مات سعيدا» هستند از باقيات و صالحات بهجاي مانده ايشان نهايت بهرهبرداري صورت پذيرد.