تا پيش از اين و طي سال‌هاي گذشته احداث اين جاده يكي از بزرگ‌ترين دغدغه‌هاي زيست‌محيطي دوستداران و فعالان محيط‌زيست بود. از همين رو، كارشناسان، منتقدان و فعالان محيط‌زيست بارها نسبت به احداث اين جاده هشدار داده و از مسئولان خواسته بودند مانع ساخت آن شوند.
مهردادي، اين موفقيت زيست‌محيطي را ناشي از مقاومت سمن‌ها و مردم بومي، سازمان حفاظت محيط‌زيست و رايزني‌هاي صورت گرفته با نمايندگان مجلس، فرماندار بهشهر و استاندار دانست و گفت كه مجموع اين تلاش‌ها و تعامل با مسئولان دستگاه‌هاي ذيربط منجر به اين موفقيت شده است. وي با ابراز تأسف از هجمه‌هاي وارده شده طي سال‌هاي گذشته به ميانكاله كه منجر به تضعيف موقعيت اين زيستگاه ارزشمند شده، مي‌گويد كه ميانكاله نگين پناهگاه‌هاي حيات وحش ايران است و از اهميتي فراواني برخوردار است كه لزوم حفظ و حراست از آن را چند برابر مي‌كند و از همين رو سازمان حفاظت محيط‌زيست و دوستداران و فعالان محيط‌زيستي استان با احداث جاده درياي بهشهر مخالف بودند زيرا احداث اين جاده باعث افزايش صدمات زيست‌محيطي بر پيكره پناهگاه حيات وحش مي شد.
به گفته وي، شناي بي‌ضابطه مردم در ميانكاله از ديگر معضلات موجود در اين منطقه بود كه علاوه بر ايجاد مشكلات زيست‌محيطي، معضلات فرهنگي و اجتماعي را نيز به همراه داشت، از همين رو با پيگيري اداره كل حفاظت محيط‌زيست استان موضوع ايجاد شناگاه در ميانكاله و شنا در آن نيز لغو شد. اين مقام مسئول از توقف كامل ساخت و سازهاي بي‌رويه، همچنين توقف حمل‌ونقل مصالح ساختماني در داخل ميانكاله خبر داد وگفت كه ساخت‌وساز و حمل‌ونقل مصالح ساختماني در ميانكاله طي سال‌هاي گذشته، خسارات جبران‌ناپذيري به طبيعت بكر و زيباي ميانكاله وارد كرده است. مهردادي با تأكيد بر اينكه گردشگري بي‌ضابطه در ميانكاله باعث تخريب تنوع زيستي منطقه مي‌شود، مي‌گويد كه تعداد و شرايط افراد مجاز به بازديد از ميانكاله براساس ظرفيت اكولوژيكي منطقه تعريف شده و در حال حاضر ميزان ورود و خروج افراد به اين زيستگاه بر همين اساس صورت مي‌گيرد.