بسیاری از ما هم بارها این جمله را گفته‌ایم که «صد تا دست که ندارم!» داشتن یک بازوی اضافه واقعاً بسیاری از کارهای سخت را ساده و کارهای ساده را ایمن‌تر و ساده‌تر می‌کند.
به کارهایی مثل فیلم مرد عنکبوتی فکر نکنید! همین کارهای ساده مثل بستن یک لامپ به سقف، نصب دریچه‌ی کولر به دیوار، بازکردن یک جعبه و حتی کارهایی مثل بستن پنل‌های سقف هواپیما کاری بسیار تکراری برای کارکنان است. زیرا یک نفر صفحه‌ها را به سقف نگه می‌دارد و دیگری آن را پیچ می‌کند و این کار از ابتدا تا انتهای هواپیما بارها و بارها تکرار می‌شود!
در همین زمینه، دانشمندان به فکر ساخت روباتی سبک با دو بازو افتاده‌اند که روی شانه‌های فرد نصب می‌شود. این وسیله به لوله‌ای روی ستون فقرات وصل می‌شود تا به شانه‌های فرد فشار نیاورد و وزن تقسیم شود. اما چالش پیش روی این بازوها، کنترل کردنشان است و این‌که فرد به خودی خود نمی‌تواند آن‌ها را مثل دکتر اختاپوس حرکت دهد!
برای رفع این مشکل، دانشمندان حسگرهای دقیقی در مچ دست و بازوهای افراد کار گذاشته‌اند تا بتوانند با این حسگرها، فرمان حرکت بدهند. با این روش می‌توان روبات را دقیق‌تر برنامه‌ریزی کرد تا از حسگرها، فرمان‌های ایستادن و یا ثابت شدن را به‌درستی بگیرد.
این روبات با پشتیبانی شرکت هواپیمایی بوئینگ در حال ساخت است تا به کارگران این کارخانه عظیم هواپیماسازی، در ساخت هرچه بهتر هواپیماها کمک کند. این موضوع خبر خوبی برای کارگران ساختمانی و کارگران بخش مونتاژ در کارخانه‌ها هم هست و کمک زیادی به بالا بردن کیفیت کار، خسته‌نشدن و آسیب‌دیدگی کم‌تر آن‌ها خواهد کرد.
در حال حاضر به غیر از حسگرهای حرکتی و الگوریتم برنامه‌ریزی این روبات، دانشمندان به فکر هرچه سبک‌تر کردن آن هستند. همین‌طور در تلاشند تا هر چه بیش‌تر آن را با ارگونومی یعنی ساختار بدن سازگار کنند.