اما برای «دالتون گتی»، تراشیدن، سخت نیست. او از دل همین مدادهای کوچکی که کسی از آن‌ها استفاده نمی‌کند، کارهای هنری بی‌نظیری خلق می‌کند که آن‌قدر ریزند که برای تماشای دقیقشان به ذره‌بین‌های قدرتمند یا حتی میکروسکوپ احتیاج است.
دالتون گتی، هنرمند ۵۳ساله‌ی برزیلی، از شش سالگی در مدرسه‌ای در برزیل، کار با ابزار فنی را یاد گرفت و از همان‌زمان مدادهایش را با تیغ یا چاقوی جیبی تیز می‌کرد. وقتی ۹ساله بود، پدر و مادرش برایش یک مجموعه‌ی ابزارهای فلزی خریدند و او از کودکی تراشکاری روی چوب را به شکل حرفه‌ای یاد گرفت.
گتی در ۲۴سالگی به آمریکا مهاجرت کرد و در ۲۵سالگی تصمیم گرفت کوچک‌ترین کنده‌کاری‌های دنیا را انجام دهد؛ کنده‌کاری‌هایی که جزئیات آن با چشم غیرمسلح دیده نشود. او اسم سبک هنری خود را «تیزکردن» گذاشت و از آن‌زمان ۲۸سال است به خلق آثار هنری كنده‌كاری در این سبك می‌پردازد.
این هنرمند معمولاً روزی یک تا دوساعت روی مدادهایش تراشکاری می‌کند و برای خلق یک مجسمه، اصلاً عجله نمی‌کند. گاهی، بعضی از طرح‌های او چندماه یا چندسال طول می‌کشند، اما او می‌خواهد کارش را با دقت انجام دهد، نه با عجله.
برای او تراشکاری مداد یا به قول خودش تیزکردن، یک سرگرمی و تفریح است و لذت زندگی اوست. او هیچ‌وقت کارهایش را نمی‌فروشد؛ فقط کارت‌پستال یا پوسترهای آثارش را می‌فروشد و همه‌ی مدادهایش را در مجموعه‌ی شخصی خود نگه‌داری می‌کند و هرچندوقت یک‌بار از کارهایش در یكی از كشورها، نمایشگاهی برپا می‌کند.
او در ماه‌های آینده، نمایشگاه‌هایی در شهرهای پاریس (فرانسه)، برایج‌پورت و بریستول (آمریکا)، آنکارا، استانبول و ازمیر (ترکیه) و لانگلی (کانادا) برپا خواهد كرد. در این‌جا تصاویر تعدادی از کارهای او را می‌توانید ببینید.