براساس گزارش BBC، مدل‌هاي نظري پيش‌بيني كرده‌اند كه برخي از اولين ستاره‌هاي جهان صدها بار بزرگتر از خورشيد بوده‌اند، اما هيچ مدرك واضح و مشخصي مبني بر حقيقي بودن اين مدل‌ها تاكنون مشاهده نشده‌بودند.
اما اكنون دانشمندان رصد‌خانه ملي ژاپن موفق به كشف ردپاي جرمي ستاره‌اي و باستاني شده‌اند كه از ساختار شيميايي منحصر‌به فردي برخوردار است. به گفته اخترشناسان اين ستاره كاملا بي‌نظير است و از ساختار شيميايي عجيب و غريبي برخوردار است كه تاكنون در ميان ستاره‌ها مشاهده نشده‌است.
در چند صد ميليون سال اول پس از انفجار بزرگ يا مهبانگ، جهان تنها تركيبي از هيدروژن و هليوم بوده‌است، بدون هيچ ساختار، ستاره و يا حتي سياه‌چاله‌اي. جهان اوليه جهاني بدون نشانه و كسل‌كننده بوده است، تا زماني كه اولين ستاره در آن به‌وجود آمده و بنيان آن را تغيير داده‌است.
به گفته ولكر بروم از دانشگاه تگزاس، چگونگي وقوع اين پديده . متحول شدن جهان اوليه و تبديل شدن آن به ساختاري پيچيده وابستگي عميقي به جرم اولين ستاره‌هايي دارد كه در جهان ايجاد شده‌اند. گداخت‌هاي هسته‌اي كه در هسته اين اولين ستاره‌هاي جهان آغاز شده‌اند عناصري سنگين‌تر را نسبت به امروز ايجاد مي‌كرده‌اند. اين ستاره‌ها به تدريج مرده‌اند و ابرنواختراني ايجاد كرده‌اند كه اين عناصر سنگين را در سرتاسر فضا پراكنده ساخته‌اند.
نسل دوم ستاره‌ها از گازهايي متولد شدند كه داراي عناصري به‌جز هليوم و هيدروژن بودند. ستاره‌اي كه توسط دانشمندان ژاپني كشف شده SDSS J0018-0939 نام دارد و ميزان آهن موجود در آن هزار بار كمتر از ميزان آهن موجود در خورشيد است. اين ستارگان را اخترشناسان ستاره‌هاي كم‌فلز مي‌نامند.
اخترشناسان با كمك گرفتن از تلسكوپ سوبارو و به واسطه تجزيه نور به طول‌موج‌هاي مختلفش، طيف‌هايي با وضوح بالاي تصويري را از 150 ستاره موجود در اين نمونه كشف شده ايجاد كردند و دريافتند يكي از ستاره‌هاي حاضر در كهكشان راه شيري از ساختاري كاملا عجيب برخوردار است.
زمني كه نور تجزيه شد، تعدادي از رنگ‌ها ناپديد شدند كه هريك نمايانگر طول‌موجي بودند كه عنصري خاص قادر به جذب آنها است. به اين شكل دانشمندان مي‌توانند نوع عناصر موجود در ستاره‌ها را تعيين كنند. فراواني آهن و كم بودن قابل توجه عناصري مانند باريوم و استرونتيوم در اين ستاره از نشانه‌هاي قديمي بودن آن به شمار مي‌روند.