كم‌کم رنگ‌ها می‌آیند و هیچ‌کس نمی‌داند برای یك نوجوان چه‌قدر لباس مهم است. نوجوان می‌خواهد لباسی مطابق با سلیقه‌ی خودش بپوشد؛ حتی اگر دیگران آن را اجق‌وجق بدانند، یا وقتی بزرگ‌تر شد از دیدن عکس‌هایش خجالت بکشد و...
البته این مسائل الآن و در دوران نوجوانی خیلی مهم نیست و در واقع این اهمیت احساس نمی‌شود كه نوع پوشش می‌تواند نشان‌دهنده‌ی شخصیت هم باشد. باید بدانیم كه مهم نیست لباس ما نو، مارك‌دار و یا گران‌قیمت باشد، بلكه مهم درست انتخاب كردن و درست پوشیدن است!
حالا در دوره‌ی نوجوانی دیگر تصویر قهرمانان روی لباس‌هایمان نیست؛ اما ما قهرمانِ انتخاب كردن لباس هستیم. می‌توانیم آن‌قدر شیك بپوشیم كه نه كسی مانند آن را پوشیده باشد، نه اجق‌وجق باشد و نه وقتی بزرگ شدیم عكس‌های نوجوانی را در كمد پنهان كنیم تا كسی نبیند و نخندد.
* * *
قدرت لباس‌ها
پژوهشی در دانشگاه نورث‌وسترن آمریكا بر روی مفهوم و ادراکی که از نوع پوشش به دست می‌آید انجام شده. پژوهشگران این تحقیق، گزارش خود را براساس تأثیر لباس‌ها بر كسی كه آن‌ها را پوشیده، تنظیم کرده‌اند و معتقدند لباس‌های هر فرد بر روی روانش تأثیر می‌گذارد.
این پ‍ژوهش نشان می‌دهد كه لباس‌ها چه حسی را به شما منتقل می‌كنند و چگونه درونتان را شكل می‌دهند.
در این تحقیق تعدادی روپوش سفید استاندارد به داوطلبان دادند؛ به گروهی گفتند که این روپوش پزشکی است و به گروهی دیگر گفتند روپوش نقاشان ساختمان است. آن دسته از داوطلبان که فکر می‌‌كردند روپوش پزشکی به تن دارند در رفتار و کردارشان دقت عمل بیش‌تری نشان می‌دادند و سعی می‌کردند رفتار حساب شده‌تری داشته باشند. درحالی‌که افراد گروه دیگر این رفتار را نداشتند. به‌طور علمی ثابت شده لباسی که به تن می‌كنید حس خاصی را در درون شما شکل می‌دهد. به همین دلیل پژوهشگران می‌گویند باید با توجه به احساسی كه دوست دارید داشته باشید، لباس بپوشید.
مثلاً اگر دوست دارید احساس قدرت کنید، ببینید کدام لباس به شما احساس قدرت می‌دهد، یا اگر می‌خواهید خود را بی‌نیاز از همه چیز ببینید، لباس‌هایی را انتخاب کنید که همین حس را در شما زنده می‌كند. درست است که لباس‌ها پیام‌های درونی‌تان را به دیگران منتقل می‌كند، ولی لباس تنتان بیش‌تر از همه، به خود شما پیام می‌دهد.
* * *
آن‌چه می‌پسندیم!
رابطه‌ی ما و لباس‌هایی كه می‌پوشیم جدی‌تر از این حرف‌هاست. نه فقط نوع لباس، نه فقط علاقه به كهنه پوشی یا نو پوشیدن، نه! موضوع جدی‌تر از این حرف‌هاست!
می‌گویند اگر شما هیچ‌گاه هیچ یک از لباس‌هایتان را دور نمی‌اندازید و لباس‌های قدیمی خود را حفظ می‌کنید، جزء افرادی هستید که به‌گذشته‌ی خود چنگ می‌اندازید و سعی در حفظ آن دارید و نسبت به وسایلتان وابستگی عاطفی دارید.
می‌گویند این كه لباس‌های نامناسب با سنتان می‌پوشید، مهم است!
اگر لباس‌های جوان‌ترها را می‌پوشید احتمالاً از درون، خودتان را جوان‌تر از آن‌چه واقعاً هستید، می‌دانید و با طرز لباس پوشیدنتان می‌خواهید این سن را به دیگران القا کنید. یا اگر لباس‌هایی مناسب مسن‌ترها را می‌پوشید یعنی احساس بزرگ‌تری می‌کنید.
از سوی دیگر تفکرات ما مهم‌تر از سن است. مثلاً در انتخاب رنگ لباس اگر همیشه دوست دارید لباس‌هایی با رنگ خنثی مثل خاکستری، مشکی، سفید و... بپوشید و چندان به جزئیات توجه نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌كنید و روی لباستان، از وسایل جانبی مانند کمربند و گل‌سینه استفاده می‌کنید، جزء کسانی هستید که به عادت‌هایتان چسبیده‌اید و به لحاظ روانشناسی چندان اهل تنوع نیستید؛ یعنی برایتان سخت است که در خود تغییری به‌وجود بیاورید.
اگر ترجیح می‌دهید لباس‌های خیلی گشاد بپوشید؛ یعنی اندام و هیكلتان را متفاوت‌تر از چیزی می‌بینید كه دیگران می‌بینند، ممكن است روزی چاق بوده‌اید و هنوز همان برداشت را از خودتان دارید!
و در آخر اگر همیشه لوگوی مارك‌های مختلف روی لباس‌هایتان دیده می‌شود و دوست دارید همیشه لباس‌های مارك‌دار بپوشید و برایتان مهم است كه دیگران بدانند شما لباس مارك پوشیده‌اید، می‌خواهید به این روش نشان دهید كه پولدارید تا احترام دیگران را برانگیزید!
البته این نكته‌‌ها شاید درباره‌ی همه‌ی ما درست نباشند و حتی یك تفریح محسوب شوند، اما واقعیت این است كه انتخاب لباس به ندرت می‌تواند بی‌غرض باشد و معمولاً رازهای درون ما با نوع پوششمان، مشخص می‌شود.
خانم کوکو شَنِل (مارك شنل را كه می‌شناسید؟) گفته است: «اگر خانمی بدلباس بپوشد، خود لباس است که به‌چشم می‌آید، اما اگر او بی عیب و نقص لباس بپوشد، خود اوست که به‌چشم می‌آید.»
حالا شما فکر می‌کنید لباس‌هایتان در مورد شما چه می‌گویند؟