لُرد آتنبورو از بازيگران پيشتاز بريتانيا در سالهاي مياني قرن 20بود و بعدها يك كارگردان بسيار موفق شد. او سال 1982گاندي را با موضوع 20سال مبارزه مهاتما گاندي رهبر پيشين هند ساخت كه برنده 8جايزه اسكار ازجمله اسكار بهترين كارگرداني شد.
به گزارش همشهري، آتنبورو سال 1965براي بازي در فيلمهاي توپهاي باتاسي و احضار روح در يك بعد از ظهر خيس جايزه بفتا را برد و با گاندي جوايز بهترين فيلم و كارگردان را از آن خود كرد. او 20سال پيش هم در جوايز بفتا جايزه الكساندر كوردا بهترين فيلم بريتانيايي را براي «سرزمين سايه» دريافت كرد. 2جايزه گلدن گلوب بازيگري و يك گلدن گلوب كارگرداني هم در كارنامه او ديده ميشود.
آتنبورو پس از درخشش در عرصه بازيگري، در مقام كارگردان هم چند بازيگر را به نامزدي اسكار رهنمون كرد؛ ازجمله دنزل واشنگتن، رابرت داوني جونير و آنتوني هاپكينز. او سال 1976لقب سر دريافت كرد و بعد از موفقيت چشمگير گاندي، چند فيلم مهم ديگر ساخت؛ ازجمله فيلم ضدنژادپرستي «فرياد آزادي» و زندگينامه تصويري چارلي چاپلين. او به درخواست استيون اسپيلبرگ در 2قسمت «پارك ژوراسيك» هم حضور داشت.
اين هنرمند بريتانيايي نخستين بار سال 1942هنگام خدمت در نيروي هوايي در فيلم «جايي كه خدمت ميكنيم» نقش يك ملوان ترسو را ايفا كرد اما 5سال بعد با بازي در نقش گنگستر رواني «صخره برايتن» كه بر مبناي كتاب گراهام گرين ساخته شده بود، به شهرت رسيد. آتنبورو سال 1963در «فرار بزرگ» جان استرجس با استيو مكويين همبازي شد.
سر آتنبورو سال 2008پس از يك سكته مغزي براي چند روز در كما بود. او پاييز پيش در خانه خود زمين خورد و از آن زمان روي صندلي چرخدار مينشست. در سالهاي اخير، ريچارد آتنبورو و همسر 92سالهاش شيلا سيم كه سال 1945با هم ازدواج كرده بودند، در يك آسايشگاه سالمندان تحت مراقبت قرار داشتند.