به گزارش ایسنا، زارعی که با بازی در یک سکانس در مجموعه «کارآگاه» پا به دنیای بازیگری گذاشت، بعد از تست دادن و انتخاب از بین هفت دختر دیگر اولین قراردادش را سال 72 با «دبیرستان خضراء» اکبر خواجویی امضا کرد و با ایفای نقش در این مجموعه، رسما به عنوان بازیگر کارش را ادامه داد.
زارعی در جایی درباره تاثیر خواجویی در بازیگریاش گفته بود:«شاید اگر ایشان اینقدر پاک و درست نبودند و در ابتدای راهم با چنین کارگردانی مواجه نمیشدم، فعالیتم را ادامه نمیدادم.»
«پاتک»، «روی خط مرگ» و «زن شرقی» اولین فیلمهای سینمایی این بازیگر هستند اما شاید بتوان شروع موفقیت و مطرح شدن زارعی را در سینما با فیلم «دوزن» تهمینه میلانی در سال 77 دانست که برایش برنده تندیس بازیگر نقش مکمل زن از جشن خانه سینما شد.
مریلا زارعی
این بازیگر در ادامه در فیلمهای «تکیه بر باد»، «عشق فیلم»، «واکنش پنجم»، «سیزده گربه روی شیروانی»، «هم نفس» و «معادله» مقابل دوربین رفت و اولین سیمرغ بلوریناش را نیز برای فیلم «سربازهای جمعه» مسعود کیمیایی از جشنواره فیلم فجر گرفت و برای این فیلم تندیس جشن سینما را نیز بار دیگر دریافت کرد.
«زن زیادی»، «مجردها»، «حکم»، «زاگرس»، «نصف مال من، نصف مال تو»، «دستهای خالی»، «آفتاب بر همه یکسان میتابد» و «خروس جنگی» دیگر فیلمهای زارعی هستند و در سال 86 با «دعوت» فرصت کار با ابراهیم حاتمیکیا را پیدا کرد و بعد از آن هم با عباس کیارستمی در «شیرین» و اصغر فرهادی در «درباره الی» همکاری کرد و تندیس جشن خانه سینما را برای سومینبار به خود اختصاص داد.
این بازیگر بعد از «یک اشتباه کوچولو» و «نیش زنبور» دیپلم افتخار بهترین بازیگر زن را در بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر برای «کیفر» دریافت کرد و مسیر حرفهایاش را در سینما با «دیگری»، «گزارش یک جشن»، «جدایی نادر ازسیمین»، «خوابم میآد»، «خرس»، «هیس! دخترها فریاد نمیزنند»، «رژیم طلایی»، «همه چیز برای فروش» و «چ» ادامه داد.
هنرنمایی زارعی در فیلم «شیار ۱۴۳» بار دیگر تواناییهای این بازیگر را نشان داد، آن بازی که تحسین همگان را به همراه داشت و طبق پیشبینیها سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از سی و دومین جشنواره فیلم فجر برایش به ارمغان آورد و علاوه بر این، تندیس هشتمین جشن انجمن منتقدان را نیز دریافت کرد.