به گزارش ايسنا، دکتر محمدرضا رستمی با بیان این مطالب افزود: راه‌اندازی چنین شبکه‌ای موازی‌کاری با سایر شبکه‌های صدا وسیما محسوب نمی‌شود؛ چرا که بر اساس سیاست‌های دولت و در جهت ارتباط این قوه با مردم برنامه‌های آن روی آنتن می‌رود.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش ایسنا که « آیا راه‌اندازی چنین شبکه‌ای نمی‌تواند چالش‌برانگیز باشد؟» گفت: مدیران صداوسیما ممکن است با این موضوع مخالفت کنند؛ چرا که تمایلی به شکستن انحصار رسانه‌ای خود ندارند اما بر اساس منافع ملی به این چالش درونی داخل حاکمیت نیاز داریم.
این مدرس دانشگاه تاکید کرد: در صورتی که این شبکه با پشتیبانی فنی صدا و سیما تاسیس شود و بر اساس سیاست‌های دولت برنامه تولید و پخش کند، مردم کمتر به شبکه‌های ماهواره‌ای خارجی گرایش پیدا می‌کنند؛ بنابراین راه‌اندازی چنین شبکه‌ای به نفع حاکمیت است.
تصویر صدا و سیما از جوانان، کاریکاتوری است
وی در بخش دیگر سخنانش با بیان این که « تصویر ارائه شده از جوانان در برنامه‌های صدا و سیما غیرواقعی، مصنوعی و کاریکاتوری است» ابراز عقیده کرد: جوان به تصویر کشیده شده از سوی این رسانه، وضعیت مالی خوبی دارد، این درحالیست که او مشغول به هیچ کاری نیست و دغدغه خاصی ندارد و به مسائل سبک و سطحی می‌پردازد؛ در واقع شاهد تصویر فضای مسموم و ناسالمی از جامعه جوان در برنامه‌های تلویزیون و رادیو هستیم.
رستمی همچنین با بیان این اعتقاد که « نمی‌توان نام صدا و سیما را رسانه ملی گذاشت» افزود: زیرا این رسانه به نام ملت و به کام سرمایه‌داری است. سرمایه‌داری چه از طریق بازرگانی و چه از طریق خرید بخش‌های محتوایی صدا و سیما حاکمیت مطلق بر این رسانه دارد؛ این درحالیست که قرار بود صدا و سیما ، دانشگاه و مدرسه انسان‌ساز باشد.
وی در عین حال با بیان اینکه « صدا و سیما می‌تواند نقش سازنده‌ای در حوزه اجتماعی فرهنگی جوانان داشته باشد» گفت: این رسانه امکانات زیادی به منظور اثرگذاری بر این قشر در اختیار دارد که باید پرسید اگر به وظایف خود به درستی عمل کرده بود در حال حاضر شاهد چنین شرایط فرهنگی ، اجتماعی در جامعه بودیم؟
مشاور وزیر ورزش و جوانان در امور جوانان اضافه کرد: صدا و سیما در حوزه اشتغال جوانان چه کار فرهنگ سازی و آموزشی را انجام داده است تا جوانان نسبت به آینده شغلی خود و توسعه کشور مسئولیت‌پذیر باشند؟ این رسانه در زمینه مشارکت سیاسی - اجتماعی جوانان چه اقدام موثری انجام داده است و آیا برنامه‌های پرمخاطبی را در این زمینه تولید کرده است؟
مسئولان صدا و سیما از این چالش‌ها گریزان هستند و به آن‌ها پاسخ نمی‌دهند در حالی‌که اعتبارات و بودجه‌های بسیار زیادی را در اختیار دارند.
وی در همین رابطه با اشاره به سیاست صدا و سیما در افزایش تعداد شبکه‌ها گفت: کمی‌گرایی نمی‌تواند موجب افزایش مخاطب شود، بلکه لازم است تلویزیون به محتوایی غنی در جهت تبیین الگوهای مختلف اجتماعی ، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی توجه کند.
رستمی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با بیان اینکه «محتوای رادیو و تلویزیون به دو بخش بازرگانی و برنامه‌سازی تقسیم می‌شود» اظهار کرد: در حال حاضر آگهی‌های بازرگانی مروج مصرف‌گرایی، تجمل‌گرایی و پیروی از سبک زندگی غربی هستند. با توجه به آنکه جامعه جوان، مخاطب این رسانه است چنین رویکردی می‌تواند آثار فرهنگی مخربی بر آن داشته باشد؛ چراکه جوانان این سبک زندگی را به صورت ناخودآگاه در زندگی خود به کار می‌بندند.
وی با بیان اینکه «صدا و سیما متاسفانه با آنتن‌فروشی فضای برنامه‌سازی را در اختیار بخش خصوصی قرار داده است» افزود: بخش خصوصی بر اساس منافع شخصی خود از طریق صدا و سیما در حال ترویج سبک زندگی خاصی است.
مشاور وزیر ورزش و جوانان در امور جوانان همچنین با اشاره به برنامه‌های نمایشی و خبری صداوسیما گفت: برنامه‌های نمایشی جذاب عمدتا از کشورهای خارجی خریداری می‌شوند. این برنامه‌ها نیز مروج سبک زندگی اسلامی ایرانی نیستند. از سوی دیگر برنامه‌های تولیدی نیز جذابیت لازم را ندارند و به مسائل و موضوعات مورد نیاز جامعه جوان نمی‌پردازند؛ بنابراین این گروه سنی از این برنامه‌ها استقبال نمی‌کنند.
رستمی در پایان تاکید کرد: با این وجود هیچ کدام از ارکان حاکمیت به اندازه صدا و سیما نمی‌توانند در ترویج سبک زندگی مطلوب ایرانی- اسلامی بین جوانان موثر باشند. با توجه به اهمیت این رسانه، دولت نیز تلاش کرده از ظرفیت آن بهره ببرد و برنامه‌هایی را به منظور افزایش مشارکت جوانان با همکاری صدا و سیما بسازد. اما این رسانه برای پخش هر یک دقیقه برنامه پول مطالبه می‌کند.