تيم‌هاي ملي ما در رشته‌هاي مختلف ورزشي شاهد حضور كاپيتان‌هايي بوده‌اند كه وقار و احترام ويژه‌اي براي آن تيم به‌وجود آورده‌اند. اين كاپيتان‌ها داراي ويژگي‌هاي بارز رهبري و اقتدار بوده و در پست تخصصي خود نيز معمولا محبوب و مطرح بوده‌اند. در ميان اين چهره‌ها، سعيد معروف، كاپيتان دوست داشتني تيم ملي واليبال ايران چهره‌اي برجسته است.
معروف در طول بازي حد‌اقل واكشن‌هاي احساسي را نشان مي‌دهد. در بروز هيجاناتش اغراق وجود ندارد. به راحتي مي‌تواند با داوران به زبان انگليسي صحبت كند. واكنش‌هاي بازيكنان حريف تقريبا در او تاثيري ندارد. سعي در كنترل رفتار بازيكنان تيم‌اش در لحظات هيجاني دارد. چهره‌اش ضمن بيان خونسردي و جديت، نوعي وقار و لبخند پنهان دارد.
استقال مادر سعيد از وي در فرودگاه بعد از بازگشت از مسابقات خارجي
اين جوان 29 ساله كه دانش‌آموخته تربيت بدني است، در نهايت امر رفتاري جنتل‌مابانه دارد كه مايه غرور و افتخار هر ايراني علاقمند به ورزش است.
شايد يكي از زيباترين و متفاوت‌ترين تصاويري كه از وي منتشر شده است، تصاوير كوتاهي است كه از رختكن تيم ملي واليبال بعد از پيروزي مقابل لهستان و اطلاع از صعود ايران به مرحله بعدي مسابقات قهرماني جهان منتشر شده است. اين مرد آرام و باوقار، به آرامي و به دور از چشم ديگران از شادي مي‌گريد و دوستانش با رفتاري آميخته به احترام و علاقه به سراغش مي‌روند. سعيد اهل خودنمايي نيست.
سعيد معروف در نقش يك ورزشكار باوقار از جمله افرادي است كه شايستگي الگوي شدن براي جوانان اهل ورزش را دارد.