ايراني‌ها مي‌آيند، با گام‌هايي استوار و شتابناك و هيجان‌زده. صف طولاني مأموران ضدشورش، چراغ‌هاي زردرنگ ماشين‌هاي پليس و زائران حيرت‌زده كشورهاي جهان كه نمي‌دانند چه واقعه‌اي در حال رخ دادن است.مرد پاكستاني جلوي يك ايراني را مي‌گيرد و دست‌هايش را به نشانه دعا بالا مي‌برد و سرش را استفهامي تكان مي‌دهد؛ پاسخ «كميل» است، لبخند مي‌زند و دور مي‌شود و اين اتفاق بارها و بارها ميان ايراني‌ها كه خلاف جهت همه زائران، رو به حرم نبوي مي‌روند، تكرار مي‌شود.
گاهي مقابل گيت‌هاي بازرسي ازدحام مي‌شود؛ يك گيت در جنوب حرم و دومي شمال. لابه‌لاي جمعيت مردماني غيرايراني قصد عبور دارند، يك مأمور سعودي لهجه‌ها و لباس‌ها را كنترل مي‌كند و اگر در شلوغي فردي هم بگذرد، دنبالش مي‌كنند تا بازگردد و تك‌وتوك زنان شبه‌قاره‌اي يا عربي هستند كه لاي جمعيت دعاخوان گم مي‌شوند.
همياران داوطلب صف كشيده‌اند تا حاجيان به شكلي مرتب به بين‌الحرمين هدايت شوند؛ ضلع غربي قبرستان شريف بقيع كه يك طرفش به صحن جنوب‌شرقي حرم مطهر نبوي متصل است. همه درهاي اين‌سوي حرم بسته شده و تا مسافتي دورتر، زائران ديگر كشورها اجازه تردد از داخل صحن را ندارند.دوربين‌هاي مداربسته، مأموران بي‌سيم به‌دست و دوربين‌هاي متعدد فيلمبرداري و عكسبرداري كشور ميزبان همه‌چيز را ضبط مي‌كنند. در فواصل كوتاه مأموران صوت ايراني ايستاده‌اند و ميله بلندگوها را به‌دست گرفته‌اند؛ اين رشته اتصال 15هزار ايراني‌اي است كه به نخستين دعاي كميل مدينه‌منوره در حج 93دعوت شده‌اند.
عقربه ساعت 21:30 را نشان مي‌دهد؛ مهدي قربانعلي مجري فارسي است و محكم و كوبنده، همچنان كه پيش و پس خطبه‌هاي نمازجمعه تهران سخن مي‌گويد، آغاز برنامه را اعلام مي‌كند. بلافاصله صداي ناصر سوداني نماينده نام‌آشناي اهوازي‌ها در مجلس شوراي اسلامي مي‌آيد كه او نيز به عربي فصيح خوشامد گفته و از شروع قرائت دعاي «كميل‌بن‌زياد» خبر مي‌دهد.اينها در كناره جايگاه نشسته‌اند، لابه‌لاي دستگاه‌هاي ضبط و پخش و صوت و سيم‌ها؛ جايگاهي كه در ميانه بين‌الحرمين از چند پتوي انداخته‌شده روي زمين و يك سكوي كوچك يك در 2 متري به ارتفاع 30سانتي‌متر تشكيل شده و جلوي در 36حرم و پايين ورودي به قبرستان بي‌چراغ مدينه است. جلوي سكو چند فيلمبردار نشسته‌اند كه 2 نفرشان سعودي‌اند و يكي‌شان اصلا كاور نيروهاي امنيتي عربستان را پوشيده.
روي سكو جاي نشستن 3 مداح برنامه است و پيش از همه آنها، قرائت زيباي استاد سعيد طوسي؛ سپس حاج حميد رمضان‌پور به مناجات‌خواني مي‌پردازد و زمزمه‌اش را به «الهي العفو» ختم مي‌كند. راس 21و 46دقيقه و بدون لحظه‌اي وقفه، حاج محمدرضا غلامرضازاده، كميل‌خواني را شروع مي‌كند و به فراز بي‌تكرار «الهي و ربي من لي غيرك» كه مي‌رسد، بغض خودش و جمعيت مي‌تركد. بعد از او، حاج عباس حيدرزاده با «خواندي مرا مدينه... » آغاز مي‌كند و مراثي به حضرت زينب (سلام‌الله‌عليه) مي‌رسد و حضور جانسوز او در مدينه، بي‌حضرت حسين(عليه‌السلام)؛ بدون نواي سينه‌زني، محزونانه، سنگين و آهنگين.
ميكروفن كوچكي را مقابل سرپرست حجاج ايراني قرارداده‌اند؛ جايي كه حجت‌الاسلام قاضي‌عسكر ميان حسين صادقي، سفير تازه ايران در عربستان و سعيد اوحدي، رئيس آزاده سازمان حج و زيارت و جمع زيادي از چهره‌هاي سرشناس مذهبي و فرهنگي نشسته است. اكنون نوبت دعاخواني انتهايي مراسم است.
3دقيقه تا 22.30دقيقه باقي مانده و اميرالحاج ايراني از روي كاغذي كه فهرست بلندي روي آنها نوشته شده، دعاها را مي‌خواند؛ پيش از همه درخواست از مردم براي قرائت «أَمَّن يُجِيبُ... » و شفاي كامل رهبر معظم انقلاب، جانبازان و برآورده‌شدن حاجات. صداي الهي برخي زوار تا ده‌ها متر آن‌‌سو‌تر هم شنيده مي‌شود. نماينده ولي‌فقيه در امور حج و زيارت برمي‌خيزد، مردم به سمت جايگاه مي‌آيند و مجريان فارسي و عربي پايان برنامه را اعلام مي‌كنند. حالا ديگر از تعداد پليس‌هاي باتوم‌به‌دست كم‌شده، سعودي‌ها دوربين‌هاي‌شان را جمع كرده و صحن بين‌الحرمين بدون كمترين ناپاكي و زباله‌اي، تحويل آنها داده و نخستين دعاي كميل تمتع 93 تمام مي‌شود.