خانه‌هاي پير و زهوار دررفته هم انگار حسابي از اين مارهاي آهني مي‌ترسند و با ديدنشان لرزه به اندامشان مي‌افتد. اصلا شايد به‌خاطر همين‌ها بچه‌هاي محل گاهي با سنگ، اين مارهاي آهني خوش خط و خال را مي‌زنند؛ اگرچه بازي خطرناك‌شان براي برخي ديگر بازي مرگ و خودكشي معنا پيدا مي‌كند. مردم جنوب غرب پايتخت سال‌هاست منتظرند مسئولان به‌دادشان برسند و طرحي كه از سال78 كليد خورده و سرانجام اوايل سال گذشته نيمه‌كاره و ناقص اجرا شده را تمام كنند تا مسير تلخ آهني در مناطق 17 و 18 تهران مسير آرامش شود. به‌نظر مي‌ر‌سد در طرح انتقال خطوط راه‌آهن به زير زمين در اين مناطق به اندازه تمام پيچ و خم‌هاي ريل‌هاي كشور پيچيدگي وجود دارد وگرنه اين طرح سال‌ها پيش به اتمام مي‌رسيد و حالا ديگر اعضاي شوراي شهر تهران و دبيران شوراياري مناطق 17و 18 نسبت به آن تذكر نمي‌دادند.
آنطور كه دبير شوراياري منطقه 18 مي‌گويد سطح روي ريل آهن شهروندان را دچار مشكل عديده‌اي كرده است. به گفته محسن آقاجاني، در فضايي به طول 4كيلومتر در عرض 200 تا 350متر در اطراف ريل راه‌آهن اين منطقه امنيت به حداقل رسيده است. نبود نور كافي، تجمع معتادان، بزهكاري فراوان، ترافيك، آلودگي هوا به‌دليل سوخت گازوئيلي قطارها و خاكي بودن فضاي اطراف ريل و آلودگي صوتي ازجمله مشكلاتي است كه آقاجاني به آن اشاره مي‌كند. اين در حالي است كه در اين محدوده چندين مدرسه دخترانه نيز وجود دارد. منظره شهري در اين منطقه نيز به‌خاطر وجود راه‌آهن از بين رفته است. دبير شوراياري منطقه17 مي‌گويد: «شهرداري نمي‌تواند به‌خاطر همكاري نكردن دستگاه‌هاي اجرايي و نبود سازوكار لازم خدماتي را ارائه بدهد.» وي به‌طور مثال به سوزن‌بان ابتداي قلعه‌مرغي اشاره مي‌كند كه تقاطع غيرهمسطح به‌وجود آمده به‌واسطه آن باعث شده علاوه بر چشم‌انداز نامناسب بصري، گسست فرهنگي بين محل‌ها نيز به‌وجود آيد.
وي با طرح اين سؤال كه چرا شركت راه‌آهن نمي‌خواهد ملك خط ريلي را واگذار كند و به جاي آن معوض بگيرد يا ايستگاه‌ها را به جايي كه اكنون باي‌پس شده انتقال دهد، انتقاد خود را متوجه سطح زيرين راه‌آهن در جنوب غرب پايتخت مي‌كند. طرح ساخت اين زيرگذر در سال86 مطرح و در سال88 عمليات اجرايي آن آغاز شد و سرانجام پس از كش و قوس‌هاي فراوان در ماه‌هاي آخر دولت گذشته به بهره‌برداري رسيد. زيرگذري كه با افتتاحش 8كيلومتر از خط آهن تهران - تبريز در مناطق 17و 18 از پل نواب تا پل كن به زيرزمين رفت. دبير شوراياري منطقه 18 البته در موردش مي‌گويد: «در اين زيرگذر نه براي خروج آب و نه آلاينده‌ها پيش‌بيني‌هاي لازم نشده است. اين در حالي است كه خود جت‌فن‌ها و صدا و لرزه‌هايشان نيز مشكل‌ساز شده‌اند. اين طرح، فني نبود و صرفه اقتصادي نداشت.» وي از كميسيون عمران و حمل‌ونقل شوراي شهر خواست تا جدي‌تر نسبت به واگذاري ملك خط آهن در مناطق 17 و 18 عمل كنند. احمد دنيامالي رئيس اين كميسيون اما با بيان اينكه بازهم نسبت به مشكلات خط‌آهن در جنوب‌غرب پايتخت در صحن تذكر خواهم داد و پيگير مسئله هستيم، مي‌گويد: اعضاي كميسيون عمران و حمل‌ونقل جلسات زيادي را در اين رابطه با وزارت راه و شهرسازي، شركت راه‌آهن و شهرداري داشته‌اند و مسئولان راه‌آهن پذيرفته‌اند كه محدوده مورد نظر را تحويل بدهند. به گفته احمد دنيامالي شهرداري هم آمادگي لازم را براي تبديل اين محدوده 8-7كيلومتري به فضاي سبز و تكميل مبلمان شهري دارد اما اين موضوع فقط دست شهرداري نيست و دستور وزارت راه و شهرسازي لازم است.
سطح رويي زيرگذر خط‌آهن مناطق 17 و 18 فضاي سبز و پياده‌راه مي‌شود
احمد مسجدجامعي نيز مشكل جت‌فن‌هاي زيرگذر خط آهن تهران - تبريز و اينكه باعث لرزش خانه‌هاي اطراف مي‌شود را قبول دارد. اين عضو شوراي شهر تهران در عين حال مي‌گويد: «اينكه بگويم فقط راه‌آهن براي ادامه طرح انتقال خطوط و ايستگاه‌ها همكاري لازم را ندارد درست نيست. آنها هم هزينه‌هايي را انجام داده‌اند و بايد اين هزينه‌ها جبران شود.» وي عنوان مي‌كند كه براي آزادسازي ملك‌هاي مورد نظر سندي تهيه شده اما هنوز به آن تفاهم لازم نرسيده‌اند. البته مسجدجامعي كه چندي پيش در برنامه تهرانگردي خود به منطقه18 رفته بود از زيرگذر خط آهن تهران - تبريز هم بازديد كرد. وي در آن محل با اشاره به اينكه اين زيرگذر به طول 9كيلومتر و عرض 30متر فضاي 270هزار مترمربعي را آزاد كرده، اعلام كرد طبق توافقاتي كه صورت گرفته اين محدوده به فضاي سبز و پياده‌راهي براي شهروندان اين مناطق تبديل مي‌شود. وي همچنين تأكيد كرد كه به هيچ عنوان اجازه عمليات ساخت‌و‌ساز در اين محيط آزاد شده داده نمي‌شود.