به گزارش خبرنگار مهر، طی بیش از یکسال از آغاز به کار دولت تدبیر و امید، هنوز دولت نتوانسته است به یکی از مهم‌ترین وعده‌های خود درباره حل مشکل بیکاری کشور عمل کند؛ در واقع اوضاع بازار کار کشور آن‌قدر نامناسب و پیچیده شده که دولت نتوانسته حتی تحرکی کوچک در آن ایجاد كند.
در طول یکسال گذشته مسئولان ارشد دولت تدبیر و امید مرتبا درباره بیکاری بزرگ، بحرانی شدن بیکاری جوانان جویای کار و لزوم پرداختن فوری به مسئله اشتغال سخن گفته‌اند، اما راهکار عملی و روشنی برای حرکت در این مسیر ارائه نشده است.
بیشتر مباحث مطرح شده حاکی از آن بود که زمانی می‌توان به بهبود وضعیت اشتغال امیدوار بود که سرمایه‌گذاری های مناسبی در بازار کار کشور انجام شود، اقتصاد کاملا از رکود خارج شود و حال بنگاه‌های اقتصادی کمی بهتر شود؛ در غیر این‌صورت امید چندانی به بهبود وضعیت بازار کار وجود ندارد.
خطر بیکاری بزرگ در آینده نزدیک
حتی عنوان شده تا سال‌های آینده تعداد افرادی که وارد بازار کار خواهند شد به 10 میلیون نفر نیز خواهد رسید و کشور سالیانه به دست کم یک میلیون شغل جدید نیاز دارد. با وجود این‌که دولت در ماه‌های اخیر مرتبا از کاهش نرخ تورم و افت سرعت رشد قیمت ها خبر می‌دهد، اما وضعیت بازار کار تغییری نداشته و کارجویان بسیاری هنوز هم سرگردان یافتن شغل هستند.
مرکز آمار اعلام کرده تعداد بیکاران مطلق کشور 2 میلیون و 530 هزارنفر است اما علی ربیعی ،وزیر کار دولت تدبیر و امید این تعداد را 6 میلیون نفر می‌داند و بر مسئله بیکاری بالای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی تاکید دارد.
نگاهی به استراتژی دولت‌های گذشته درباره بازار کار نشان می‌دهد که دست کم 4 دولت گذشته نگاه به بهبود بازار کار را تنها از طریق پرداخت وام دنبال می‌کردند و از این‌رو از طریق تصویب طرح‌های ضربتی و مقطعی در صدد حل مشکل بیکاری برآمدند.
با وجود انتقاداتی که دولت‌های نهم و دهم درباره پرداخت وام‌های بی‌هدف با انگیزه اشتغال‌زایی در زمان دولت‌های هفتم و هشتم می‌شد، اما خود نیز همان راه را پیمودند و از طریق طرح ایجاد بنگاه‌های کوچک زودبازده میلیاردها تومان از منابع بانکی را به صورت ضربتی برای ایجاد اشتغال به دارندگان طرح‌های شغلی ارائه کردند.
اما نتیجه‌ای از این طرح عاید بازار کار کشور نشد و پرداخت وام‌های فراوان به متقاضیان غیرحرفه‌ای اشتغال‌زایی، باعث ایجاد معوقات بانکی، متوقف شدن طرح‌های اشتغال‌زایی، نیمه کاره ماندن پروژه‌ها و در نهایت عدم تاثیر در کاهش نرخ بیکاری شد.
بازگشت به سیاست دولت های سابق در بازار کار
در واقع باید گفت رویه‌ای که در 16 سال اخیر توسط دولت‌ها برای مهار بیکاری در کشور دنبال شد نه در طرح‌های خوداشتغالی نتیجه چندانی داشته و نه در زودبازده‌ها. نتیجه این شد که وزیر کار دولت تدبیر و امید از هزینه کردن وام‌های اشتغال‌زایی در عمل زیبایی بینی سخن می گوید!
همچنین دستگاه‌های نظارتی مانند سازمان بازرسی و بانک مرکزی نیز اعلام کردند تسهیلات پرداخت شده به طرح بنگاه‌های زودبازده تا حدود زیادی منحرف شده و سر از جاهای دیگری در آورده است. یک گزارش منتشر شده در سال پایانی دولت دهم نشان داد، تسهیلات پرداخت شده به زودبازده‌ها تا 60 درصد منحرف شده است.
حال پس از یکسال از آغاز فعالیت دولت تدبیر و امید، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از مدلی برای اشتغال‌زایی سخن می‌گوید که احتمالا همان راه 16 سال اخیر را خواهد رفت. به بیان ساده‌تر، طرح‌هایی شناسایی و برای دریافت تسهیلات بانکی معرفی خواهند شد به امید این‌که بتوان از این طریق اشتغال‌زایی کرد.
ربیعی در طول یکسال گذشته بارها درباره این مسئله سخن گفته که با پاشیدن پول در جامعه نمی‌توان انتظار اشتغال‌زایی داشت و اساسا ایجاد اشتغال زمینه‌های دیگری می‌خواهد. حال او سخن از طرحی می‌کند که با تصویب در شورای عالی اشتغال، 500 هزار اشتغال‌زایی را به صورت سالیانه هدف‌گذاری کرده است.
وزیر کار با بیان این‌که سیاست‌‌های اشتغال دولت در دو سطح کلان و خُرد بررسی می‌شود ،گفت: راه‌اندازی عمومی تولید که منجر به رشد 7 درصدی در اقتصاد می‌شود، از سیاست‌‌های اشتغالی در سطح کلان است.
او خاطرنشان کرد: در سطح خُرد، ایجاد سالیانه 500 هزار شغل در شورای عالی اشتغال تصویب شده که برای تحقق این موضوع قصد داریم کاریابی‌‌ها را فعال و نیروی کار پس از شناسایی، تفکیک و توسط سازمان آموزش فنی و حرفه ای آموزش مهارت دیده و سپس برای دریافت تسهیلات به صندوق مهر امام رضا (ع) معرفی شوند.