در سینمایآمریکا همیشه کمپانیهای بزرگ سهم میبرند و استودیوهای کوچک باید به کارهای مستقل یا کوچکتر بپردازند. با اینهمه ظهور تریاستار کمی تا قسمتی این قانون نانوشته را برهم زد.
تاریخ تاسیس تریاستار با آن نماد زیبایش (اسب بالدار سفید) به سال ۱۹۸۲ برمیگردد. در آن زمان در هالیوود ؛چند تلویزیون بزرگ مانند CBS یا HBO تری استار را از کلمبیا خریدند و دست به دست، این اسب سفید بالدار را چرخاندند که سرانجام کار نیز؛ بهجایی نرسید و اسب بالدار دوباره به شرکت مادر برگشت. هرچند خود شرکت اصلی یعنی کلمبیا به نوعی زیرمجموعه سونی هم به حساب میآید.
اصلا این دست به دستشدنهای تری استار باعث شد شرکتهای فیلمسازی دیگر نیز مانند پارامونت این روند را تجربه کنند که عمدتا موفقیتی برای آنها حاصل نشد. بامزه اینجاست که شرکت کوکاکولاهم یک بار سهام تریاستار را خرید، اما از ۱۹۹۱ تا الان دیگر خبری از این خرید و فروشها نیست.
عمده فعالیت تریاستار در سالهای آغازین سرویسدادن به شبکههای تلویزیونی CBS بود که کارهای تلویزیونی و داستانیاش در استودیوهای این شرکت، تصویربرداری میشد. کلمبیا نیز تعدادی از طرح هایش را به تری استار واگذار میکرد که اتفاقا تعدادی از این کارها، آثاری قابل توجههم از کار درآمدند.
یکی دیگر از اقدامات خاصی که در تری استار بین سالهای ۱۹۸۹ تا همین اکنون انجام میگرفت، دوبارهسازی تعدادی از آثار قدیمی کلمبیا بود. طی ۲ دهه اخیر که هالیوود به دام دوبارهسازی و دنباله سازی افتاده؛ بسیاری از شرکتهای فیلمسازی تمایل داشتند خودشان مستقیم وارد این عرصه خطرناک نشوند و در واقع شریکی کوچک را درگیر این گونه طرحها کنند.
کلمبیا هر چه را که در این زمینه به تریاستار سپرده پشیمان نشده؛ هر چند بسیاری از این آثار دوباره سازی کارهای تلویزیونی بوده باشد یا حتی کارتونهای قدیمی که دوباره سازی و به صورت سریال پخش شدند. در این ارتباط انیمیشن «خانواده دوست داشتنی» محصول ۱۹۹۳ بهترین مثال میتواند باشد.
تری استار در شروع کارش ابتدای دهه ۸۰ چند فیلم خوب که با استقبال هم روبه رو شد، ارائه کرد که از این میان «جایی در قلب» ساخته کارگردان قدیمی رابرت بنتون بسیار کولاک کرد، اما این روند همیشگی نیست. چنانچه در دهه ۹۰ تری استار حدود ۷۰ فیلم عرضه کرد که نیمی از آنها شاید اصلاموفقیتی به دست نیاوردند. اگرچه فیلمی مانند «فیلادلفیا» با بازی تام هنکس حتی به اسکار هم رسید. فیلمی که محصول سال ۱۹۹۳ بود و اتفاقا سال ۹۳ یکی از بهترین و شاید بهترین سال تری استار باشد، چرا که در همین سال فیلمی دیگر از این کمپانی اکران شد به نام «بی خواب در سیاتل» که باز هم تام هنکس در آن ایفای نقش میکرد. فیلمی خانوادگی و بسیار لطیف که بشدت مورد استقبال قرار گرفت.
سال ۹۶ هم با «جری مگوایر» با بازی تام کروز سال خوبی برای تری استار بود، همچنین باید از سری کارتونهای نینجا یاد کنیم که به هرحال تری استار را در زمره انیمیشن سازان قرار میداد.
سال ۹۷ با فیلم جاودانه «دنی براسکو» با حضور آل پاچینو و جانی دپ و آثاری نظیر «بهتر از این نمی شد» با حضور جک نیکلسون و همچنین فیلم عالی «هفت سال در تبت» بابازی براد پیت دیگر روزهای خوب تریاستار را یادآوری میکند.
اما هرچه به هزاره سوم نزدیک میشویم و بعد از آن، اوضاع دیگر آنچنان مساعد نیست. در این سالها کارهای تریاستار عمدتا به ساخت ۴ یا ۵ فیلم محدود میشد که عمده آنها نیز موفقیت درپی نداشتند. از کارهای چند سال اخیر تری استار فیلم ۸۸ دقیقه محصول سال ۲۰۰۸ و با حضور آل پاچینو قابل ذکر است.
تری استار علیرغم این که تنها حدود ۳۵ سال دارد، اما بین غولها توانسته برای خودش اعتباری کسب کند. اگرچه بسیاری از آثاری که ذکر کردیم، به هر حال سالها از زمان ساختشان گذشته، اما باید به دیگر رقبای تری استار هم اشاره کرد که از پس این کمپانی فسقلی برنیامدند.
تری استار در بین استودیوهای فیلمسازی بیشتر آبروداری کرده و اگر نتوانسته در چند سال اخیر فیلمهای زیاد یا آثار خوب تولید کند، حداقل در زمینه توزیع و پخش فعال و قدرتمند ظاهر شده است.