به گزارش ايرنا، حیدر ویسی گفت: پرندگان مهاجر از مناطق سردسیری همچون سیبری روسیه به سمت جنوب ایران پرواز می‌کنند و استان کردستان به دلیل وجود تالاب‌ها و آبگیرهای فراوان، مامن مناسبی برای استراحت چند ماهه آن‌ها و ذخیره انرژی برای ادامه راه است.
وی اظهار کرد: تالاب زریبار مریوان، سد شهید کاظمی سقز، سد گاوشان کامیاران، سد گلبلاغ بیجار و سد سنگ سیاه دهگلان از مهم‌ترین مکان‌هايی است که هر ساله پذیرای هزاران پرنده مهاجر آبزی و کنار آبزی است.
به گفته وی، فلامینگو، حواصیل خاکستری و سفید، باکلان، سیاه کاکل، درنای معمولی، پلیکان، قو، چنگرها، کشیم‌ها، اردک‌های سرسبز و سر حنایی و انواع کاکایی‌ها از مهم‌ترین پرندگان مهاجر به این تالاب‌ها و منابع آبی استان هستند.
وی افزود: مطالعه نحوه زندگی پرندگان مهاجر، تعیین مسیر مهاجرت، زیباشناختی برای منطقه مورد مهاجرت و آشنایی مردم با این پرندگان و کمک به افزایش توریسم در مناطق یاد شده از اهمیت مهاجرت پرندگان به شمار می‌آید.
ویسی اظهار کرد: سال گذشته حدود 14 هزار پرنده مهاجر در قالب 25 گونه مختلف از پرندگان آبزی و کنار آبزی در منابع آبی استان سرشماری شد که بیش‌ترین تنوع در تالاب زیبار و بیش‌ترین تعداد نیز در سد شهید کاظمی سقز مشاهده شد.
مدیرعامل انجمن سبز چیای مریوان نیز با اشاره به کاهش حضور پرندگان مهاجر در دریاچه زریبار، گفت: تمامی خطراتی که دریاچه را تهدید می‌کند در کنار آتش‌سوزی‌های گاه و بیگاه در نی‌زارهای دریاچه زریبار بسیاری از پرندگان مهاجر را از حضور در زریبار فراری داده است.
ناجی کانی سانانی با بیان این که امروز این پرندگان زیستگاه دریاچه زریبار را ناامن می‌بینند، افزود: پیش‌تر که دست کم هزار فلامینگو به دریاچه می‌آمد، در سال گذشته فقط پنج عدد از این پرنده در زریبار مشاهده شد.
به گفته وی پلیکان دو سال، قو نزدیک به هفت سال و حواصیل کاکل‌دار 10 سال است که در زریبار دیده نشده‌اند.
وی دخل و تصرف‌ها و ساخت و سازهای اطراف دریاچه را نیز یکی دیگر از مشکلات دریاچه بیان کرد و گفت: پرندگان مهاجر به‌راحتی این تغییرات را حس می‌کنند و زیستگاه را برای زندگی ناامن می‌بینند.