به گزارش همشهري آنلاين، با ممنوعيت تزريق پول به فوتبال حرفه‌اي در كشور و محدوديت جذب اسپانسر براي فوتبال، فدراسيون فوتبال به اين نتيجه رسيد كه همچون همه كشورهاي فوتبالي، بابت حق پخش مسابقات از تلويزيون طلب پول كند. پخش هر مسابقه براي صدا و سيما سرشار از درآمد است. از سويي پخش آگهي‌هاي بازرگاني براي اين نهاد درآمد‌زاست و از ديگر سوي، پخش بي‌دردسري يك مسابقه فوتبال به لحاظ جذب مخاطب، برابر است با توليد و پخش يك برنامه از نوع " الف". اين نوع برنامه‌ها كه غالبا نمايشي هستند، هزينه سرسام آوري دارند و سيما بدون پرداخت ريالي با پخش مسابقات فوتبال عملا مخاطبان را در سطح اينگونه برنامه‌ها جذب مي‌كرد.
اما قدرت مطلق سيما در خريد امتياز پخش و گزينه منحصر به فرد بودن براي پخش مسابقات باعث شده بود تا رسانه ملي به خواست فدراسيون فوتبال براي دريافت حق پخش تمكين نكند. در طول دو سال گذشته فدراسيون فوتبال بارها تهديد كرده بود كه اجازه حضور دوربين‌ها را نخواهد داد اما هيچ‌گاه موفق به عملي كردن تهديد خود نشده بود. چندي پيش كفاشيان، رئيس فدراسيون فوتبال بار ديگر تهديد خود را مطرح كرد، اما در بزنگاه، نهاد‌هاي بالا دستي وارد شدند و خواستند ضمن مذاكره مجدد، مانع ورود دوربين‌ها به ورزشگاه‌ها نشوند. ظاهرا مذاكرت مجدد نيز جواب نداد تا اينكه سه‌شنبه 29 مهر به نقطه عطفي در خصوص فوتبال كشور تبديل شد و دوربين‌ها را به ورزشگاه راه ندادند.
سه‌شنبه 29 مهر، بازي پرسپوليس و سايپا برگزار شد اما خبري از ضبط تصويري نبود. بايد ديد پايان اين ماجرا به كجا مي‌انجامد. آيا مجددا نهاد‌هاي بالا دستي دخالت كرده و فدارسيون را وادار به اجاز ورود دوربين‌ها مي‌كنند يا اينكه سيما به انتظارات نهاد فوتبال كشور پاسخ مي‌دهد.