كردها در سه كشور عراق، تركيه و سوريه اكنون به دليل قرارگرفتن در ميانه جنگ با داعش، در كانون توجه قرار گرفته اند.
در اين ميان تركيه به‌علت شرايط خاص خود، نگراني‌هاي ويژه‌اي از جانب كردها دارد؛ از يك طرف با كردهاي عراقي توافقاتي برقرار كرده تا مانع گسترش شرايط عراق به خاكش شود، از طرف ديگر درمقابل كردهاي سوريه رويكردي را در پيش گرفت كه بيشتر تخاصم بود تا تفاهم.
تجلي اين امر هم در مسئله كوباني بود؛ رفتاري كه نشان داد تركيه هيچ تفاهمي با كردهاي سوريه ندارد. در نتيجه اين شرايط با داعش همكاري كردند تا سيستم خودمختاري كردهاي سوريه را به هم بريزند و عملا اين اتفاق افتاد. زيرا كردهاي سوريه در 3سال و نيم گذشته آرام بودند و نه با دولت و مخالفان سوريه و نه حتي با تركيه مشكلي نداشتند اما با همراهي تركيه، داعش عليه كردهاي سوريه وارد عمل شد و ابتدا مناطق كردنشين سوريه را تكه‌تكه كرد تا اينكه به كوباني رسيد.
كوباني هم به‌علت آنكه محل ورود آب فرات به سوريه بود و اينكه پتانسيل اين را داشت تا آغازي براي خودمختاري سوريه باشد، مورد حمله داعش قرار گرفت. هدف دوم داعش و تركيه در مناطق شمالي سوريه، نفت بود. كردها زماني كه خودمختار شدند، داعش براي انتقال نفت از رقه و دير‌الزور ناچار بود حق الانتقالي به آنان بپردازد.
اين امر باعث گراني نفت براي تركيه مي‌شد كه با اين اقدام، اين موضوع هم از بين رفت. موضوع سوم اينكه تركيه از نيروهاي داعش براي تاديب كردهاي تركيه بهره‌برداري مي‌كند. در اين بين، آمريكا نوعي سياست دوگانه را در پيش گرفته است. براي مثال، در تعامل با كردهاي عراق آنها را تقويت كرده اما كردهاي سوريه و تركيه را به حال خود رها كرده است. همان رويكردي كه در تعامل با مسيحيان منطقه اتخاذ كرده و از مسيحيان لبنان حمايت مي‌كند اما از مسيحيان عراق و سوريه حمايتي نمي‌كند و آنها را به حال خود رها كرده است.
اكنون با ورود پارلمان كردستان عراق درباره كمك به كوباني شايد شرايط كمي تغيير يابد اما تاكنون تمام نشانه‌ها حاكي از آن است كه جامعه جهاني نسبت به وضعيت اسفبار كردهاي سوريه بي‌تفاوت است و دست تركيه را باز كرده تا هر نوع رفتاري را از طريق داعش با آنان داشته باشد.
- كارشناس مسائل خاورميانه