در اين نشست عباس ديلمي‌زاده، مدير جمعيت تولد دوباره نيز با اشاره به اين نكته كه دچار يك مشكل سيستمي هستيم و نياز به يك نگاه سيستمي داريم، گفت: دوره رشد مصرف شيشه در كشور تمام شد و ما در آينده مشكل چندمصرفي مواد‌مخدر و مصرف 26درصدي خواهيم داشت اما نمي‌توانيم مشكلاتي از اين دست را پيش‌بيني كنيم چرا كه سيستم و ساختاري براي پيش‌بيني آن نداريم. تا به حال مكانيسمي براي اجراي سياست‌هايي همچون حمايت اجتماعي وجود نداشته و بايد يك نگاه سيستمي وجود داشته باشد تا تضميني براي اجراي برنامه‌هايي مثل برنامه ششم وجود داشته باشد.
ديلمي‌زاده با انتقاد از اظهارنظر‌هاي غيركارشناسي در حوزه اعتياد گفت: امروزه در كشور، سياستگذاران، نخبگان و افراد جامعه در مورد اعتياد اظهارنظر مي‌كنند و راهكار مي‌دهند اما آيا در مورد سرطان كسي به‌خودش اجازه چنين اظهارنظري مي‌دهد؟ هنوز نتوانسته‌‌ايم يك پاسخ درست در مورد اعتياد در جامعه ايجاد كنيم زيرا نگرانيم كه واقعيت را در جامعه مطرح كنيم. دچار واگرايي در گفت‌وگو و نظرات مسئولان و سياستمداران هستيم و تا زماني كه يك ساختار نتواند اين موضوع را به سمت همگرايي ببرد، اين مشكل پابرجاست.
اعتياد كودكان خياباني نيز از موضوعاتي بود كه مدير انجمن حمايت از كودكان خاص در اين نشست به آن اشاره كرد و گفت: كودكاني داريم كه علاوه بر ترك‌دادن، نياز به حمايت‌هاي اجتماعي دارند و بايد جايگاه خاصي براي نگهداري آنها تعيين كنيم. به گفته وي كودك را نمي‌توانيم در كمپ بزرگسالان نگهداري كنيم زيرا در اين صورت علاوه بر مصرف مواد ممكن است خريد و فروش آن را نيز بياموزد، بنابراين به حمايت از كودكان معتاد قبل و بعد از ترك و بررسي و پژوهش در اين زمينه نياز داريم.
مرادي، عضو سازمان پزشكي قانوني نيز نبود آمار صحيح و ضد‌ونقيض‌بودن آمارها را يكي از مشكلات اساسي در زمينه اعتياد عنوان كرد و گفت: بايد ديد كه سهم اعتياد در آسيب‌هاي ديگر چقدر است و اگر بپذيريم كه اعتياد يك معضل برنامه‌ريزي‌شده است بايد براي خنثي‌كردن آن متناسب با فرهنگ هر گروه و صنفي برنامه‌ريزي كنيم.