تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۳ - ۱۶:۵۵

لاله جهانگرد: تو را که شاعر این شعر هستی دوست می‌دارم و سپاس می‌گویم!

آیا عاشورا شعر است؟
یا گل سرخی است
که در باد پرپر شده؟
کسی که خون خداست
شقایقی است که در آب افتاده؟
شعر سپیدی است که همه را به گریه می‌اندازد؟
یا صدایی است که از پس سال‌ها به‌گوش می‌رسد؟
ما که هستیم؟
سوگوارانیم؟
شاعرانیم یا مخاطبان این دشت شقایق گرم؟
*
تو را که شاعر این شعر هستی
دوست می‌دارم و سپاس می‌گویم!