براساس گزارش Cnet، نام بيماري ابولا تصويري از لباسهاي ضد ويروس و اتاقهاي قرنطينه بيمارستانها را در نظر زنده ميكند. بيماري كه كوچكترين تماس با آن ميتواند منجر به تشديد سرعت انتشار و افزايش آمار مرگ و مير ناشي از آن شود.
اما كن گلدبرگ از محققان دانشگاه كاليفرنيا بركلي در فكر روباتهايي است كه ميتوانند براي انجام كارهايي ويژه مورد استفاده قرار گرفته و انسانها را از آلوده شدن به اين ويروس حفظ كنند. تجربيات وي در علوم روباتيك باعث شده تا دفتر علوم و فناوري كاخ سفيد او و محققان سه دانشگاه ديگر را تشويق كند تا راهكارهايي را براي استفاده از روباتها در نبرد با ابولاي مرگبار و واگيردار بيابند.
با اينهمه گلدبرگ معتقد است استفاده از روياتها در اين بحران راهكاري جادويي نيست و اين ماشينها نميتوانند كار بسيار ويژه و خارقالعادهاي انجام دهند. به گفته وي درحال حاضر تواناييهاي روباتها محدود است و روباتها هنوز نيازمند تحقيقات گستردهاي هستند. قرار نيست روباتها معجزه كنند، روباتها تنها ابزارهايي هستند كه اميد ميرود در زمان نزديك و آينده دور كاربردي باشند.
گلدبرگ دو راه را براي استفاده از روباتها براي توقف گسترش ابولا طي سه تا 6 ماه آينده عملي ميداند. به گفته وي در كوتاه مدت ميتوان از روباتهاي حضور از راه دور هستند كه با دوربينها و نمايشگرهاي خود به پزشكان امكان ميدهند از راه دور با بيماران ارتباط برقرار كرده و او را مورد معاينه قرار دهند،استفاده كرد. اين تكنيك در مرحله تشخيص كاربردي خواهدبود. درحال حاضر اين تكنيك در برخي از بيمارستانهاي سانتاباربارا براي تشخيص بيماريهايي به جز ابولا مورد استفاده قرار ميگيرد.
به گفته گلدبرگ، زماني كه پزشك تلاش دارد بيماري را تشخيص دهد، بايد به جزئيات زيادي دقت كند، بايد بيمار از زواياي مختلف بررسي شده و اندامهاي مختلف بدن او معاينه شود، در اين حين پزشك نياز دارد بدن بيمار را لمس كرده و يا نقاطي را با دقت بيشتر بررسي كند. انجام تمامي اين فعاليتها با جزئياتي بيشتر، از راه دور و از طريق روباتها چالشي است كه محققان بايد با آن مواجه شوند.
همچنين روباتها ميتوانند در كوتاه مدت براي نظافت و ضدعفوني كردن مورد استفاده قرار گيرند. اما اينكار نيز مانعي بسيار بزرگ در پيش رو دارد: بيشتر روباتها چرخدار هستند و به سرعت آلوده ميشوند و هنوز راه حل كاربردي براي ضدعفوني كردن آنها ارائه نشدهاست. به گفته گلدبرگ روباتها از قطعات ريز و درشت متحرك زيادي برخوردارند و احتمالا پس از استفاده از روباتها براي ضدعفوني كردن، بايد آنها را به دور انداخت.
گلدبرگ معتقد است در آينده روباتها در آزمايشگاههاي زيستي جايگزين انسانها خواهند شد، اما پيش از آن بايد ياد بگيرند تا اجسام و تجهيزات ايمني آزمايشگاهي را به درستي تشخيص دهند. درحال حاضر تعدد اين تجهيزات، از قبيل عينك،دستكش، لولههاي آزمايشگاهي و ديگر لوازم موجب گيج شدن روباتها ميشود.
راه دوم به اعتقاد گلدبرگ، استفاده طولاني مدت از روباتها در مبارزه با ابولا است. در اين رويكرد پزشكان ميتوانند از روباتها براي گرفتن خون يا سرم زدن به بيماران استفاده كنند. به اين شكل يافتن رگ بيمار براي تزريق سرم يا خون گرفتن با مشكلات كمتري مواجه شده و بيمار كمتر اذيت خواهدشد.
گلدبرگ ميگويد براي يافتن موقعيت دقيق رگ ميتوان از تكنيكهاي عكسبرداري استفاده كرد و سپس روباتي با توانايي وارد كردن سوزن به درون رگ عمل تزريق را انجام ميدهد.
به گفته وي اگرچه تا زمان عملي شدن استفاده از روباتها در مبارزه با ابولا چندين سال باقي مانده، اما محققان فراتر از اين بحران جهاني را ديده و خود را براي بحران بعدي آماده ميكنند.