براساس گزارش تلگراف، چهره و بازيهاي هدي لامار ( Hedy Lamarr )، هنرپيشه اتريشيالاصل آمريكايي كه در نوامبر سال 1914 متولد شده و در سال 2000 از دنيا رفتهاست، در عصر طلايي هاليوود او را به شهرت زيادي رسانده بود، اما او در زمينه ديگري نيز به شهرت رسيد، علاقه او به تكنولوژي باعث شد لامار دست به اختراعي بزند كه در نهايت منجر به ساخت سيستمهاي وايفاي و موبايل شود.
لامار كه 100 سال پيش در چنين روزي در وين اتريش متولد شدهاست، در جنگ جهاني دوم تلاش كرد خطر نظامي بزرگي را خنثي كند. اما كمتر كسي او را به خاطر اين تواناييهايش ميشناسد. او براي اينكه مانع از از كارافتادگي اژدرهاي كنترل از راه دور شود، نوعي نسخه اوليه از ارتباطات طيف گسترده را ابداع كرد،اختراعي كه به بنيان و اساس تكنولوژيهاي وايرلسي مانند بلوتوث و واي-فاي تبديل شد.
موفقيت او يادآور اين نكته است كه زنان از گذشته در ابداع بسياري از تكنولوژيهايي كه امروزه بسيار پركاربرد و محبوب هستند، نقشي كليدي داشتهاند. بسياري از شركتهاي بزرگ طي سال گذشته نمودارهاي آماري را منتشر كردهاند كه در آنها ميتوان شاهد حضور اقليتي زنان در ميان نيروهاي كاري اين شركتها بود. برخي از مباحثات بر متقاعدسازي زنان براي تمركز بر تحصيلات پايه و تحصيل در رشتههاي علمي و تكنولوژي تاكيد دارند. اما لامار يادآوري است كه نشان ميدهد براي تاثيرگذار بودن در تكنولوژي حتما نبايد دانشمند بود.
لامار در سن 18 سالگي و پس از ازدواج با همسرش فردريش مندل براي اولين بار با علوم كاربردي آشنا شد. وي پس از ازدواج به شدت تحت نظر همسرش قرار گرفت و حتي از ادامه حرفه هنرپيشگياش بازماند و به نوعي در خانه زنداني شد. همسرش در اين دوران از او خواست تا در جلسات كارياش كه در آن مباحثي درمورد تكنولوژيهاي نظامي مطرح ميشد، حضور يابد.
لامار پس از جدا شدن از همسرش، به هاليوود رفته و حرفه هنرياش را از سر گرفت. در اين دوران بود كه وي با نويسنده، آهنگساز و مبتكري به نام جورج آنتيل آشنا شد. اين دو با يكديگر در زمينههاي مختلفي مشورت ميكردند و به زودي موضوع بحث آنها به سوي اژدرهاي كنترل از راه دور كشيده شد، يكي از كليديترين سلاحهاي جنگ جهاني دوم كه به راحتي قابل رديابي بود و به واسطه امواج از كار ميافتاد. به زودي لامار با استفاده از اطلاعاتي كه در جلسات كاري همسر سابقش بهدست آوردهبود، با همكاري آنتيل آغاز به ساخت تكنولوژي جهش فركانس كرد، تكنيكي براي سوئيچ كردن سريع ميان فركانسهاي همگامسازي شده.
نقشه اين دو استفاده از نوار پيانو (رولي از كاغذ پانچ شده كه هر سوراخ روي آن نشانگر يك نت بود) براي سوئيچكردن ميان سيگنالهايي بود كه از مركز كنترل به اژدرها ارسال مي شد. در اين تكنيك سيگنالها در 88 فركانس سوئيچ ميشدند، درست به تعداد 88 كليد روي صفحه پيانو. اين سيستم ارتباطاتي محرمانه در سال 1942 در آمريكا به عنوان يك اختراع به ثبت رسيد، اما تكنيك آنها هرگز توسط ارتش مورد استفاده قرار نگرفت.
اين اختراع در دهه 1950،زماني كه شركتهاي خصوصي درحال ساخت تكنولوژي بيسيمي به نام CDMA بودند، دوباره مورد توجه قرار گرفت. اين تكنيك هنوز هم توسط شبكههاي موبايل، تجهيزات بلوتوث و وايفاي مورد استفاده قرار دارد.
دو سال پيش از مرگ لامار، بنياد پيشرو الكترونيك با اهداي جايزهاي از او به خاطر مشاركتش در گسترش ارتباطات بيسيم تقدير كرد.