گزارش رویترز کارشناسان می‌گویند دولت ابعاد این مشکل را دست کم می‌گیرد و از تلاش‌ها برای کنترل کردن سوءاستفاده‌ها در یکی از بزرگترین بازارهای داروهای تقلبی و زیراستاندارد حمایت نمی‌کند.
داروهای تقلبی در بسته‌بندی‌های پرزرق و برق و گاهی با برچسب‌های نام‌های شرکت‌های معتبر به طور رایجی به عنوان داروهای واقعی به مشتریان هندی و نیز به کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان فروخته می‌شوند.
تخمین‌های درباره شمار داروهای تقلبی در هند متفاوت است. بر اساس یک تخمین سازمان جهانی بهداشت، از هر پنج دارو در هند یکی تقلبی یا مشکل‌دار است. در مقابل دولت هند می‌گوید که این رقم حدود ۰/۳ درصد است.
یک گزارش اداره مواد مخدر و جرم ملل متحد در سال ۲۰۱۳ خاطر نشان کرد که سامان دادن به بخشی که ارتشا، تبانی، انحصارات و سایر شیوه‌های زورگویانه آن را فراگرفته است، برای مقامات دولتی هنگام انتخاب تولیدکننده دارو مشکل ایجاد می‌‌کند.
یک گزارش پارلمانی که دو سال پیش تهیه شد، سازمان ناظر دارویی هند را به خاطر اینکه فقط ۱۲۴ کارمند دارد، مورد انتقاد قرار داد. در مقام مقایسه سازمان غذا و داروی آمریکا که جمعیتش چهار برابر کمتر از هند است، حدود ۱۴۵۰۰ کارمند دارد.
بجون کومار میسرا، رئیس سازمان غیردولتی «همکاری برای داروهای ایمن هند» در این باره گفت: «دولت‌های ایالتی با امساک برای تهیه دارو خرج می‌کنند و تولیدکنندگانی که کمترین قیمت‌ها را ارائه می‌کنند در مزایده‌های تامین دارو برنده می‌شوند، بدون توجه به اینکه فرآیند تولید یا نظام‌های توزیع آنها چه کیفیتی داشته باشد.»
اما جی ان سینگ، کنترلر عمومی داروها در هند، گفت در این روند صرفه‌جویه کیفیت و ایمنی داروها مقدم بر قیمت‌شان است.
او گفت: «اگر داروهایی یافت شوند که زیر حد استاندارد باشند، ما جواز آن کارخانه را معلق می‌‌کنیم.»
- دست کم گرفتن مشکل؟
برخی از کارشناسان اما نگرانند که همین خشنودی از خود، یک عامل ایجادکننده این مشکلات باشد.
راجر بیت، یک کارشناس انستیتوی American Enterprise در واشنگتن گفت: «نظارت قانونی کافی وجود ندارد و هنگامی هزینه‌ها را به شدت پایین بیاورید، ممکن است صرفه‌جویی بیش از حد شما را دچار مشکل کند.»
او افزود: «به نظر من وضعیت بهتر نمی‌شود، زیرا دولت نمی‌پذیرد که مشکلی وجود دارد، چه رسد به اینکه تلاش کند آن را حل کند.»
ممکن است این آخرین رسوایی در حوزه مراقبت‌های بهداشتی که به تیتر اول رسانه‌ها در داخل و خارج بدل شد، دولت مرکزی را وادارد که دست به عمل بزند.
آخر هفته گذشته سیزده نفر از گروه زنانی به یک اردوگاه نیمه‌مخروبه عقیم‌سازی در شرق هند رفته بودند، درگذشتند و مظنون اصلی یک محموله قرص است که یک شرکت دارویی کوچک به نام داروسازی مهاوار تهیه کرده است. این شرکت در شهر رایپور پایتخت ایالت چهاتیسگار، یکی از فقیرترین مناطق هند قرار دارد.
صاحبان این کارخانه انجام هر گونه عمل اشتباهی را انکار می‌کنند.
دو مرگ دیگری در این منطقه رخ داده است در سوءظن در این باره را که عامل مشکلات داروها بوده‌اند، و نه تجهیزات کثیف یا بد انجام دادن عمل جراحی، تشدید کرده است
یک مورد یک مرد ۸۰ ساله به نام آنجوری ماهشواری بود که با شکایت از تب و سرگیجه به بیمارستان مراجعه کرده بود. یک ورقه قرص از همان بسته آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای زنان در اردوگاه عقیم سازی استفاد شده بود، مصرف کرده بود. او روز بعد از مراجعه به بیمارستان درگذشت.
چونی لال، پسر ۳۸ ساله این مرد که که در ایوانه خانه‌اش می‌گریست، گفت: «دکتر گفت پدرم به علت این دارو مرده است. ما مردم فقیر چه کار می‌توانیم بکنیم؟» دولت ایالتی روز جمعه فروش و توزیع تمام داروهای شرکت مهاوار را ممنوع کرد.
مشکل است تخمین‌های قابل‌اتکایی از شمار مرگ و میرهای ناشی از داروهای فاسد در هند به دست آورد. در یکی از بدترین موارد مرگ و میرهای مربوط به داروهای تقلبی، مرگ ۳۰۰ نوزاد در سال ۲۰۱۲ در کشمیر پس از مصرف داروهایی بود که در بیمارستان اصلی کودکان ایالت برای آنها تجویز شده بود.