فریدون ناصری از کلاس پنجم به هنرستان عالی موسیقی رفت و به یادگیری ویولنسل و سازهای ضربی پرداخت.از سال سوم دبیرستان در کلاس‌های هارمونی ثمین باغچه بان شرکت کرد و بعد از اخذ دیپلم هارمونی تخصصی، طی چهار سال دوره عالی کنترپوان، فوگ و اصول آهنگسازی را نزد وی آموخت.
ناصری سپس به بلژیک رفت و در کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، در کلاس‌های آهنگسازی، تصنیف موسیقی فیلم و رهبری ارکستر آندره سوری شرکت کرد.
وی از سال 1343 در رادیو و بعد در رادیو و تلویزیون انواع كارها از قبیل رهبری اركستر ، عضویت شورا، تنظیم كنندگی، نویسندگی چندین برنامه، عضویت در شورای موسیقی و بسیاری كارهای جنبی دیگر را - چه در محل كار و چه در محیط خصوصی خود - به عهده داشت.
تاسیس ارکستر فارابی با همکاری مرتضی حنانه و سالها رهبری این ارکستر از دیگر فعالیت‌های ناصری به شمار می‌رود.
فریدون ناصری را باید احیاء کننده ارکستر سمفونیک تهران در بعد از انقلاب نام نهاد. تلاش‌های شبانه روزی او در بیش از یک و نیم دهه‌ای که رهبری این ارکستر را عهده‌دار بود سبب شد تا این ارکستر دوران صباوت خود را به خوبی طی کند و پا سفت نماید.
او خود درباره نقش یک رهبر ارکستر در هدایت و هماهنگی اعضاء گفته بود«نقش رهبر اركستر در مرحله اول یك هماهنگی روحی و جسمی میان نوازندگان و قطعه است . بعد از این مرحله مسائل تكنیكی هر ساز مطرح است كه رهبر باید در نهایت دقت یك یك آنها را زیر نظر داشته باشد و كوچكترین ایراد را نیز رفع نماید كه این هر دو ، كار مشكلی است و به همین جهت تعداد رهبران خوب و برجسته در جهان زیاد نیست.»
ناصری در سال‌های پایانی عمر خویش نیز با انتخاب به عنوان مدیرعامل خانه موسیقی توانست فعالیت‌های مثمر ثمری را صورت دهد. جدیت او در کار و صداقت و صراحتش در بیان حقایق و مشکلات اهل موسیقی زبانزد همگان است. این گفته خود اوست که " برای من در روزگار آموزش ، جنبه فنی مطرح بود ؛ ولی پس از پایان تحصیلات و از روزی كه مستقلاً كار كردم جنبه هنری موسیقی اولویت اصلی من بود و خواهد بود"
بخشی دیگر از فعالیت‌های فریدون ناصری به نوشتن موسیقی برای فیلم‌های سینمایی مربوط بود. او ساخت موسیقی فیلم‌های «ستارخان» ساخته علی حاتمی، «حسین‌سیاه» از پرویز اصانلو، «فصل خون» از حبیب کاوش، «محکومین» و «تاریخ‌سازان» از هادی صابر، «کفش‌های میرزا نوروز» از محمد متوسلانی، «آن سوی مه» و «ناخدا خورشید» از ناصر تقوایی و شماری از مجموعه‌های تلویزیونی را بر عهده داشت.
ناصری ترجمه کتاب «اصطلاحات جهانی و لغات رایج موسیقی»به زبان ایتالیایی نوشته رافائل کودکار در سال ۱۳۶۲ و نگارش کتاب «فرهنگ جامع اصطلاحات موسیقی» را در سال ۱۳۸۱ انجام داد.
قطعه سمفونیک حماسه فلسطین که برای ارکستر سمفونیک تصنیف کرد از جمله آثاری است که او نوشت.
فریدون ناصری روز جمعه 17 تیرماه سال 1384 در بیمارستان مدائن درگذشت.