به گزارش مهر مراسم تشییع پیکر هنرمند پیشکسوت موسیقی ایران زنده یاد علیرضا خورشیدفر شنبه هشتم آذر ماه با حضور تعداد زیادی از هنرمندان و علاقمندان از مقابل تالار وحدت برگزار شد.
فرهاد فخرالدینی رهبر ارکستر ملی ایران در ابتدای این مراسم با اشاره به توانایی‌های هنری زنده یاد خورشید فر در عرصه نوازندگی توضیح داد: من علیرضا خورشیدفر را از زمان تشکیل ارکستر گل‌ها در رادیو شناختم و تقریبا از همان جا بود که همکاری من با او شروع شد و حدود ۳۵ سال نیز ادامه پیدا کرد.
وی افزود: علیرضا خورشیدفر هنرمندی بسیار ممتاز و توانا بود که همیشه با روی خوش هر وظیفه‌ای را انجام داد. ما کارهای زیادی را در حوزه موسیقی فیلم با هم تولید کردیم که او در همه این آثار به عنوان نوازنده کنترباس با ما همراه بود. این آهنگساز ادامه داد: چندی پیش یک نفر به من زنگ زد و پرسید که چرا در هنرجویان موسیقی کمتر کسی پیدا می شود که به ساز کنترباس علاقه زیادی داشته باشد که من در جواب او گفتم این ساز هم مشکل است و هم در حقیقت سازی است که به عنوان یک ساز همراه در ارکستر ها مطرح می شد در واقع این ساز سازی ملودیک نیست و همواره نقش یک همراه را برای ارکستر و آثار موسیقایی ایفا می کند. به نظر من این خصوصیت نیز به علیرضا خورشیدفر رسیده بود و او همواره به عنوان یک همراه همیشگی در کنار ارکستر ملی حضور داشت.
فخرالدینی ادامه داد: سال ۷۷ زمانی که ارکستر ملی در دوره جدید افتتاح شد ما با کارهای متراکم بسیار زیادی همراه بودیم و به شدت سرمان شلوغ بود. من یادم می‌آید که در یکی از پارتیتورها نتوانستیم به نت نویسی کامپیوتری دست پیدا کنیم اما علیرضا خورشید فر بدون هیچ چشم داشتی این پارتیتورها را از من گرفت و به منزل خود رفت و آنها را به صورت دستی یادداشت کرد و فردای همان روز طبق قولی که به ما داده بود نت ها را به ما رساند.
او در ارکستر مهرنوازان نیز همراه بسیار خوبی برایمان بود و من قاطعانه می گویم که تا آخرین روز زندگی پربارش هیچ مشکلی در هیچ جایی با او پیدا نکردم. راز ماندگاری نوازنده پیشکسوت از زبان یک مدیر موسیقایی مراسم تشییع پیکر «علیرضا خورشیدفر» پیروز ارجمند مدیر کل دفتر موسیقی وزارت ارشاد نیز با اشاره به همکاری ۲۵ ساله خود با زنده یاد علیرضا خورشیدفر گفت: همواره در مقام یک آهنگساز از هنرمندی استاد علیرضا خورشیدفر در تمام کارهایم استفاده می‌کردم اما نکته‌ای که دوست دارم در این مراسم به آن اشاره کنم و اساسا هم خطاب آن به جوان ترها و هنرجویان موسیقی خواهد بود در مورد راز ماندگاری این استاد شریف موسیقی ایران است و آن اینکه یکی از وجوه برجسته ایشان حسود نبودن و کار کسی را زیر سوال نبردن بود.
وی افزود: من هیچ گاه از علیرضا خورشیدفر رفتار ناشایستی ندیدم او کینه نداشت او سراسر تبسم و آرامش بود که همواره به ما انرژی می داد و همیشه به همه احترام می گذاشت به نظر من این اخلاق نیک و حسن خلق است که باعث ماندگاری هنرمندانی چون علیرضا خورشید فر در عرصه موسیقی می شود و ما باید چنین هنرمندانی را سرمشق خود قرار بدهیم.
محمد سریر رئیس هیات مدیره خانه موسیقی نیز در این مراسم با بیان اینکه ما چکیده همه موسیقی گذشته و آینده موسیقی ایرانی را از دست دادیم، بیان کرد: به عنوان یک هنرمندی که در عرصه موسیقی فعالیت می کند در ۲۰ سال گذشته به خاطر ندارم که هنرمندی بتواند فارغ از توانایی های خود در عرصه نوازندگی اینچنین با هنرمندی سوت بزند.
علیرضا خورشیدفر که من سابقه دوستی ۴۰ ساله با او دارم به اعتقاد من پدری برای یک ارکستر بود که گرچه پشت همه کارها و در سایه می ایستاد اما برای همه ما خورشیدی بود که غروب نمی کند. وی افزود: هنوز در جامعه ما نمی دانند که او در خلق همه آثار جدی موسیقایی این کشور حضور بسیار محکمی داشته و به عنوان یک انسان همیشه بیش مشکل ترین و حامی ترین فرد در کنار یک گروه موسیقایی بود که به نظر من باید این سوال را مطرح کرد که شما چگونه می توانید به راحتی چنین انسان ارزشمندی را پیدا کنید.
این آهنگساز اضافه کرد: ما سعی می کنیم قطره ای از انسانیت او باشیم. او غایت یک هنرمند بود و به نظر من به آن برجی که می خواست برسد رسید او برای همه ما معلم بود و امیدواریم از او بیاموزیم و راهش را ادامه دهیم.
فریدون شهبازیان آهنگساز پیشکسوت نیز در این مراسم گفت: همه در مراسم تشییع پیکر علیرضا خورشیدفر از تبحر او در نوازندگی، تکنیک، خلاقیت، موزیکالیته، اخلاق خوب، وقت شناسی، رفاقت و بسیاری امتیازات اخلاقی و هنری او سخن گفتند.
به نظر من هر چه از او بگوییم کم گفتیم او به راستی آفتاب تابان موسیقی ایران است که نیازی به تکرار گفته های من نیست اما من در اینجا می خواهم به این نکته اشاره کنم که حضور ما در تشییع پیکر چه مبنا و مفهومی می تواند داشته باشد؟ آیا خوب نیست که در چنین برنامه هایی به فکر جوان هایی باشیم که هم اکنون در هنرستان ها و دانشگاه های هنری مشغول به تحصیل هستند اما جایی برای عرضه کارهای خود ندارند؟
وی افزود: من خودم آهنگسازی بودم که نوازنده کنترباس همه آثارم از دهه ۵۰ همراه با هنرمندی علیرضا خورشیدفر بود. من می دانم که او شاگردان بسیار خوبی دارد که حتی می توانند جای او را پر کنند اما به نظر من اینها کافی نیست ما نباید جوان ها را به حال خودشان رها کنیم. آنها باید در یک جای ارزشمند بتوانند انرژی سرشار خود را روی صحنه موسیقی خالی کنند. این جوانان افراد برتر جامعه ما هستند که در خانه ساز زدن برای آنها کافی نیست آنها می خواهند در گروه های جمعی ارکستر روح رنج دیدشان را التیام دهند. آیا شما مملکتی را سراغ دارید که در شهرهای مختلف اش ارکستری نداشته باشد؟
شهبازیان ادامه داد: نمی خواهم واژه «دق» را به کار ببرم ولی واقعا وقتی هنرمندان از دنیا می روند تمام بیماری ها و اتفاقات جسمانی که برای آنها می افتد به خاطر فشارها و نگرانی هایی است که در خود دارند. به راستی که به هنرمندان سخت می گذرد و در همین فرصت است که باید ارکسترها هر چه سریعتر احیا کنیم تا جوانان بیایند و کار کنند. آقای رئیس جمهور آیا شما به مردم قول ندادید که ارکسترها را راه اندازی کنید؟ آیا امکان ندارد که ارکسترها را احیا کنیم و جوانان را به کار برگردانیم تا خودشان را پیدا کنند و ما دیگر علیرضا خورشیدفرها را از دست ندهیم؟
این آهنگساز در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: متاسفانه وزیر ارشاد هم به ما قول داد اما عملی نشد و حال این سوال پیش می آید که ما به عنوان یک کشور بزرگ در کجای این جهان خاکی ایستاده ایم؟ آیا فقط کار در ضبط ها و اجراهای استادیویی برای هنرمندان ما کافی است.
امیرحسین خورشیدفر فرزند زنده یاد علیرضا خورشیدفر نیز در این مراسم با تقدیر از حضور هنرمندان و علاقمندان موسیقی در این مراسم گفت: به راستی که پدرم به همین جا و چند قدم آن سوتر که هنرستان موسیقی دختران در آنجاست تعلق دارد. او حتی بعد از بازنشستگی نیز همواره به طبقه سوم تالار وحدت می آمد و به هنرمندان در کنار تدریس خود در هنرستان موسیقی سر می زد. پدرم حتی در روزهایی که خانه بود باز هم قلبش برای تالار وحدت می تپید.
وی ادامه داد: خیلی ها طی این روزها درباره خوش اخلاقی پدرم صحبت کردند اما من می خواهم به روی دیگر سکه اشاره کنم و آن صراحت لهجه پدرم بود. از دوستان جوان تر هم می خواهم که به این وجه رفتاری پدرم بیشتر توجه کنند و بدانند پدرم هیچگاه برای قطعاتی که با قلب نوشته نشده بود و عموما سمفونی های سفارشی بود نوازندگی نمی کرد. این موضوع را هم در همه جا می گفت و در این رابطه مواضع خود را اعلام می کرد.
خورشیدفر در بخش پایانی صحبت های خود گفت: به نظر من بیشتر از خوش اخلاقی و در زمانی که ابتذال تا گردن بالا آمده بهتر است صراحت داشته باشیم و در مقابل ابتذال بایستیم.
قرائت نوشته هایی از سوی تقی ضرابی (مدرس و آهنگساز) و دنیز ملک زاده (نماینده هنرجویان هنرستان موسیقی) به همراه اجرای چند قطعه موسیقایی زنده توسط هنرجویان هنرستان موسیقی و ارکستر بادی تهران از بخش های دیگر این مراسم بود. ضمن اینکه در ابتدا و انتهای مراسم نیز بخشی از موسیقی فیلم های از کرخه تا راین، شکار، بوی پیراهن یوسف و مرسدس که با سوت علیرضا خورشیدفر اجرا شده بود از بلندگوهای محوطه تالار وحدت پخش شد. هوشنگ کامکار، کریم قربانی، سیاوش ظهیرالدینی، جاوید مجلسی، منوچهر صهبایی، حسن ریاحی، مجید انتظامی، علی مرادخانی، محمد اصفهانی، نادر مرتضی پور، ناصر چشم آذر، بیژن بیژنی، علی ترابی، وارتان ساهاکیان، محمدرضا عقیلی، سعید ذهنی، علی جعفری پویان، سید محمد میرزمانی، اردشیر کامکار، سالار عقیلی، مجید اخشابی، امید حاجیلی، بابک چمن آرا، حمید اسفندیاری، محمد تفرشی و تعدادی دیگر از نوازندگان و هنرمندان پیشکسوت ارکسترهای ملی و سمفونیک تهران نیز در این مراسم حضور داشتند.