براساس گزارش ديسكاوري، محققان دانشگاه ويومينگ براي اينكه بفهمند رايانهها جهان اطراف خود را به چه شكلي ميبينند، آزمايشهايي انجام دادند و نشان دادند نحوه درك رايانهها از جهان نسبت به انسان تفاوتهاي زيادي دارد.
دانشمندان مطالعه خود را از نرمافزار پيشرفتهاي به نام شبكه عصبي عميق يا DNN آغاز كردند. اين نرم افزار با بررسي اطلاعات هزاران تصوير دريافتي توانست تصاوير مختلف را از يكديگر تشخيص دهد، براي مثال توانست تصوير سگ را از دلفين تشخيص دهد.
محققان سپس اين روند را با الگوريتم ژنتيكي كه ميتواند از تصاوير قديمي تصاويري جديد خلق كند، تركيب كردند. با كمك اين تكنيك كه به هنر تكاملي شهرت يافتهاست، الگوريتم ژنتيكي با دريافت اطلاعات پردازششده توسط نرمافزار DNN، يعني اطلاعاتي كه رايانه از تصاوير درك كرده بود، تصاويري خلق كرد كه ميتوان آنها را جهان از ديد رايانهها ناميد.
دانشمندان انتظار داشتند با جايگزين كردن اطلاعات انساني توسط اطلاعات رايانهاي، نتيجهاي مشابه به دست آورند و تصوير جديد به تصوير اصلي شباهت داشته باشد. اما در عوض تصاويري عجيب به دست آند كه هيچ شباهتي به تصوير اصلي كه به DNN داده شده ندارند.
نتيجه اين آزمايش خلق تصاويري بود كه به هنر آبستره شباهت دارند، با اين وجود نرمافزار DNN ميتواند موضوع آنها را با دقتي 99 درصدي از يكديگر تشخيص دهد، براي مثال بگويد تصويري كه به نظر انسان گنگ ميآيد يك توپ بسكتبال يا يك گيتار برقي است. به گفته محققان اين پديده خطاي ديد رايانهها است كه ميتواند در عملكرد نرمافزارهايي كه در سيستمهاي امنيتي تشخيص چهره كاربرد دارند،خلل ايجاد كند.