طول عمر خرس سياه حدود 25سال است. مناطق كوهستاني زابل، نيك‌شهر و رشته‌كوه بيرك واقع در بلوچستان، كوه‌هاي بشاگرد و رودان در هرمزگان، مناطق كوهستاني ده‌بكري جبال بارز، دلفارد، بحر آسمان و كهنوج واقع در جنوب كرمان از مهم‌ترين مناطق زندگي اين حيوان در ايران محسوب مي‌شود.
خرس سياه شبگرد است و معمولاً غروب از لانه بيرون مي‌آيد و قبل از روشن شدن هوا به لانه برمي‌گردد. اين حيوان بسيار ماهرانه از درخت بالا مي‌رود. به‌صورت انفرادي زندگي مي‌كند. حالت تهاجمي اين خرس بيشتر از خرس قهوه‌اي است. در ايران به‌احتمال زياد خواب زمستاني ندارد ولي در مناطقي مانند سيبري 4تا 5ماه به خواب زمستاني فرو مي‌رود. خرس سياه اغلب از مواد گياهي نظير ميوه و جوانه تغذيه مي‌كند. گاهي اوقات به نخلستان‌ها دستبرد مي‌زند و خساراتي وارد مي‌سازد. گزارش‌هايي دردست است كه نشان مي‌دهد در مناطق شهرستان نيك‌شهر خرس‌ها براي خوردن خرما از درختان نخلي كه حدود 15متر ارتفاع داشتند، بالا رفته‌اند.
خرس سياه از قدرت تطابق خوبي با محيط‌ها و غذاهاي مختلف برخوردار است، ولي به‌علت قابل دسترس بودن مخفيگاه اين حيوان، شكارچيان به آساني آن را مي‌يابند و از بين مي‌برند. همه‌ساله تعدادي بچه خرس كه براي خوردن خرما به بالاي نخل‌ها مي‌روند توسط روستاييان كشته مي‌شوند. تصادفات جاده‌اي از ديگر عوامل تهديد‌كننده جمعيت اين‌گونه حيات‌وحش است. در حال حاضر در اكثر مناطق جنگلي جبال بارز و دلفارد نسل خرس سياه رو به انقراض است و در ساير مناطق نيز كاهش نسبي جمعيت مشاهده مي‌شود.