درحالي‌كه مدت كوتاهي از ماجراي اسيدپاشي‌هاي اصفهان و انتقاد رسانه‌ها به نحوه اطلاع‌رساني پليس از اين ماجرا مي‌گذرد، حادثه گلپايگان ثابت كرد كه نيروي انتظامي هنوز درخصوص اطلاع‌رساني درباره حوادث بزرگ و ملي، با كاستي‌ها و ضعف‌هاي زيادي دست به‌گريبان است. كافي است نگاهي به صفحه حوادث روزنامه‌ها يا اخبار منتشر شده در خبرگزاري‌ها بيندازيد تا متوجه نكته مهمي شويد؛ اينكه يك روز پس از ماجراي هولناك گلپايگان هيچ‌يك از رسانه‌ها روايت واحد يا حتي مشابهي از اين حادثه براي خوانندگان خود ارائه نكردند. در حقيقت جزئيات منتشر شده در بيشتر رسانه‌ها تفاوت زيادي با هم دارد و گاهي در تناقض با هم است. چه اتفاقي مي‌افتد كه رسانه‌ها اخبار مختلف، نه يكساني از يك حادثه روايت مي‌كنند؟ در اين ميان توجه به 3نكته ضروري است.
اول: در هنگام بروز چنين حوادثي، آنچه خبرنگاران به‌دنبال آن هستند، اطلاعات درست و دقيق از ماجراست. نخستين اخباري كه از حادثه گلپايگان در سايت‌هاي اينترنتي منتشر شده بود از اين حكايت داشت كه افراد مسلح پس از سرقت از بانكي در شهرستان اليگودرز به سمت شهرستان خمين گريخته و پس از درگيري مسلحانه با پليس اين شهر، مسير گلپايگان را در پيش گرفته‌اند. حال آنكه وقتي با رئيس پليس آگاهي استان لرستان تماس گرفتيم، وي وقوع هرگونه سرقت مسلحانه در اليگودرز را تكذيب كرد و درنهايت مشخص شد كه چنين ماجرايي(سرقت از بانك اليگودرز) صحت نداشته است. با اين حال به‌دليل عدم‌اطلاع‌رساني به‌موقع، اين اطلاعات غلط در برخي از رسانه‌ها انتشار يافت.
دوم: بي‌شك مهم‌ترين منبع خبري خبرنگاران در اين حادثه، پليس استان اصفهان و در راس آن معاون اجتماعي بود. اما به‌رغم تماس‌هاي مكرر خبرنگار ما نه‌تنها معاون اجتماعي پليس استان كه ديگر مسئولان پليس نيز پاسخي به اين تماس‌ها ندادند و درنهايت همه اطلاعاتي كه از پيگيري‌هاي چند ساعته نصيب‌مان شد تقريبا هيچ بود.
سوم: سايت اطلاع‌رساني پليس به‌عنوان مهم‌ترين رسانه نيروي انتظامي مي‌توانست جزئيات كامل و درستي از اين ماجرا منتشر كند اما روز گذشته نخستين خبري كه از اين حادثه منتشر شد كوتاه‌تر از آن بود كه پاسخگوي سؤالات متعدد خبرنگاران باشد. همه اين اتفاقات در حالي رخ مي‌دهند كه مسئولان بلند پايه پليس بارها و بارها به نقش اطلاع‌رساني صحيح و به‌موقع در گسترش امنيت اجتماعي تأكيد كرده‌اند. معاونت‌هاي اجتماعي پليس در استان‌هاي مختلف مي‌توانند درصورت بروز حوادث در نقش يك سخنگو وارد شوند تا با تزريق اطلاعات دقيق، درست و به‌موقع به رسانه‌ها مانع از انتشار اطلاعات غلط و جزئياتي شوند كه نه‌تنها كمكي به حفظ امنيت نخواهد كرد، بلكه احساس امنيت را نيز به خطر خواهد انداخت.