براساس گزارش تايم، اين تحقيق كه در نشريه نيچر منتشر شدهاست، روي دلفينهاي پوزهدراز و خوكهاي آبي انجام گرفته و نشان ميدهد اين حيوانات در زماني كه براي شيرجههاي عميق نفس خود را حبس ميكنند، دچار اختلالات قلبي مشخص و آشكاري ميشوند.
زماني كه اين حيوانات شيرجه ميزنند، رويدادي كه به "واكنش شيرجه" شهرت دارد، كاهش شديد ضربان قلب به واسطه تلاش جانداران براي حفظ اكسيژن در مدتي كه نفس خود را حبس كردهاند، رخ ميدهد. با اينهمه مشكل زماني خود را بروز ميدهد كه اين حيوانات مجبور به تعقيب شكار هستند. زماني كه تعقيب آغاز ميشود، واكنش طبيعي قلب افزايش ميزان ضربان است كه تاكيكاري يا تندتپشي ناميده ميشود.
در اين مطالعه محققان مشاهده كردند اين سيگنالهاي پيچيده كه توسط قلب جاندار دريافت ميشود، منجر به بروز تپش نامنظم قلب يا آريتمي قلبي ميشود.
دانشمندان براي انجام اين مطالعه، ابزار كنترلي ويژهاي را براي ثبت شدت تپش قلب، تعداد شيرجهها، عمق شيرجهها و مدت زمان كلي شيرجههاي دلفينهاي تربيتشده در استخرها و يا آبهاي باز و خوكهاي دريايي ابداع كرده و دريافتند در 70 درصد از شيرجهها اين جانداران دچار آريتمي ميشوند.
دانشمندان دريافتند ميزان تپش قلب جانداران حين شيرجه زدن با عمق آب و شدت شيرجه در ارتباط است و در برخي موارد روند تپش قلب در اين حيوانات به سرعت ميان تندتپشي و كندتپشي دچار نوسان ميشود.
دانشمندان ميگويند نتايج اين تحقيق لزوما به اين معني نيست كه آريتمي رخ داده در اين حيوانات ميتواند مرگبار باشد، بلكه اين پرسش را مطرح ميكند كه چنين شناگران ماهري چرا بايد حين شيرجه زدن دچار چنين اختلالي شوند.