به گزارش تسنيم، «یتیمخانه ایران» داستان قحطی و خشکسالی عظیم ایران که در سالهای 1295 تا 1297 را روایت می‌کند. سالهایی که احمد شاه قاجار از کشور فرار کرده و ایران در کوران جنگ اول جهانی به دست قوای بیگانه روس و انگلیس اشغال شده است. این سالها در تعیین سرنوشت جامعه ایران نقش چشم‌گیری داشت.
مراحل فیلمبرداری «یتیمخانه ایران» از نیمه های آبان ماه امسال در لوکیشن یک یتیمخانه قدیمی در شهریار تهران آغاز شد. «یتیمخانه ایران» به کارگردانی ابوالقاسم طالبی و تهیه کنندگی محمدرضا تخت‌کشیان از بزرگترین پروژه‌های سالهای اخیر سینمای ایران است و پیش بینی می شود پروسه فیلمبرداری این کار، نهایتا 5 ماه طول بکشد.
اوایل دی‌ماه امسال بود که فیلمبرداری بخش‌های مربوط به لوکیشن یتیمخانه، در شهریار تهران به پایان رسید و گروه تولید در شهرک غزالی مستقر شد تا بتواند بخش‌های مربوط به بازار و بیمارستان را در این شهرک فیلمبرداری کنند.
بازاری که در شهرک غزالی وجود داشت توسط گروه صحنه و دکور بازسازی شده است تا بازار سال 1296 را تداعی کند. اما امروز گروه فیلمبرداری و هنروران جلوی لوکیشن بیمارستان جمع شدند.
طراحی صحنه و لباس فیلم‌های تاریخی وجه ممیزه این پروژه‌های سینمایی است. عباس بلوندی طراح صحنه و لباس پروژه سینمایی «یتیمخانه ایران» می گوید: فضایی که برای دکور و لباس طراحی شده است به دوره تاریخی همزمان با دوره‌ی احمدشاه قاجار و و اواخر سالهای جنگ جهانی اول است. سالهایی که قحطی فراگیری در ایران بوجود آمد که مسبب اصلی آن هم نیروهای انگلیسی بودند. این فیلم برگی از تاریخ ایران و دوره‌ی تاریک قاجار است. دوره ای که به خاطر قحطی، جمعیت 20 میلیونی کشوری مثل ایران نصف شد و در حقیقت هولوکاست واقعی اینجاست.
وی ادامه داد: 5تا 6 ماه تحقیقات گسترده انجام دادیم. جزئییات و طرز پوشش مردم آن دوره، لباسهای نیروهای نظامی روس و انگلیس را در یک دوره تحقیقاتی بررسی کردیم.نزدیک 1600 دست لباس طراحی، کهنه و آماده شد. در مورد دکور این فیلم هم چنین تحقیقاتی را انجام دادیم. سعی کردیم جمع بندی کاری که انجام می دهیم فضایی باشد که به واقعیت نزدیک است.
نزدیک به 500 هنرور در میان میدان روبروی لوکیشن بیمارستان آماده شدند. لباسها کهنه شدند و گریمها با طراحی داریوش صالحیان اجرا شده است.
حسن پیله ورمدیر جلوه های بصری در حال بررسی پرده های بزرگ سبزی است که در کنار میدان نصب شده است. پیله ور می گوید: در تولید آثار تاریخی به دلیل آلودگی‌های محیطی که وجود دارد، ضرورت حضور جلوه های بصری بیشتر حس می شود. دکلها، تابلوها، آنتنهای مخابراتی نمونه هایی آلودگی‌های محیطی برای ساخت یک فیلم تاریخی است که عملا با ساخت دکور امکان پذیر نیست.
وی ادامه داد: در این فیلم، به کمک جلوه‌های بصری، کار تکثیر جمعیت و تکثیر ابنیه‌ی تاریخی را انجام می‌دهیم. تعداد هنروری که سر صحنه می آید محدود است ولی به کمک جلوه های بصری می توان به چند هزار نفر تکثیر جمعیت کرد.
در میان هنروران، فرخ نعمتی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون آرام قدم می زند. او در این فیلم نقش طبیب را ایفا می‌کند. بازیگر نقشهای تاریخی تنها چهره مطرح سینمایی است که در این سکانس حضور دارد. وی در مورد نقش خود در «یتیمخانه ایران» میگوید: همانطور که از اسم فیلم بر می‌آید مربوط به یک یتیمخانه ای است که داستانش در سالهای جنگ جهانی اول می‌گذرد. من در این فیلم نقش طبیبی را ایفا می کنم که یتیمخانه توسط برادر بزرگتر من تاسیس شده است.
وی ادامه داد: دو ماه از فیلمبردای کار گذشته است و امروز هم عمده سکانسهای مربوط به یتیمخانه را گرفتیم و از امروز فصلهای مربوط به بیمارستان فیلم برداری می‌شود.
نعمتی خاطرنشان کرد: کم و بیش در سینما ایران به این دوره تاریخی پرداخته شده است اما این فیلم تلاش دارد فضاهای واقعی تری مربوط به آن سالها را نشان دهد.
وی در مورد میزان جذب مخاطبان این فیلم گفت: نمی دانم تلخی که در این داستان وجود دارد چقدر مخاطب جذب می کند ولی امیدوارم که بتواند برگی از تاریخ ایران را نشان دهد.
نعمتی در مورد اینکه فیلم می تواند کنایه‌های سیاسی هم داشته باشد گفت : امیدوارم فیلم از مسائل سیاسی دور باشد. امیدوارم که این فیلم جنبه های تاریخی این حادثه را نشان دهد و بتواند انعکاس بین المللی هم داشته باشد.
این بازیگر سینما در آخر گفت: البته این فیلم در یکی از مقاطع حساس تاریخی است که کشور ایران توسط نیروهای بیگانه اشغال می شود و مقطعی سیاسی است اما در این فیلم می خواهیم فضای دردناکی که بر ملت ایران وارد شده است را نشان دهیم.