اين دانشمندان معتقد هستند كه این شیوه در کاهش چشمگیر هزینه‌های تولید در صنایع از جمله صنعت پنیر و نیز در درمان بیماری‌های مختلف و تحقیقات سرطان نقش مهمی خواهد داشت.
بي بي سي در اين باره مي‌نويسد؛ گریگوری ویس، پروفسور شیمی‌و زیست شناسی مولکولی در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: "ما موفق شدیم تخم مرغ آب‌پز را به تخم‌مرغ خام بر گردانیم. ما در مقاله خود توضیح دادیم که چگونه رشته‌های در هم پیچیده پروتئین را از هم باز کرده و به آنها امکان می‌دهیم تا از نو تا بخورند."
پروتئین در واقع رشته‌ای اسید آمینه است. برای اینکه پروتئین کارکرد خاص خود را پیدا کند و فعال باشد، رشته اسید آمینه باید بشکلی خاص و سه بعدی تا بخورد. پروتئین ممکن است بد تا بخورد یا به مرور زمان و بر اثر عواملی مثل مواد شیمیایی یا هسته‌ای، جهش ژنتیکی یا پیری تاخوردگی نامناسب پیدا کند. در این حالت پروتئین غیر فعال شده و کارایی خود را از دست می‌دهد و حتی ممکن است سمی و باعث بیماری شود؛ مثلا آلزایمر به علت بد تا خوردن پروتئین در بافت‌های عصبی ایجاد می‌شوند.
دکتر ویس می‌گوید: "ما در خیلی از موارد وقت بسیار زیادی برای جدا کردن پروتئین‌های چسبناک از دیواره لوله آزمایش صرف می‌کنیم و دنبال راهی بودیم که به نحوی آنها را بازیابی کنیم."
محققان برای این کار ابتدا با استفاده از اوره سفیده جامد و پخته تخم مرغ را تبدیل به مایع کردند، اما هنوز رشته‌های پروتئین به نحوی نامطلوب در هم پیچیده بودند. برای رفع این مشکل دانشمندان با یک همزن مخصوص که جریان گردابی ایجاد می‌کرد بتدریج رشته‌های پروتئین را از هم باز و به آرامی‌جدا کردند تا اینکه دوباره در ساختاری مناسب تا بخورند.
این کار مثل این است که تای پیراهنی را که بد تا شده باز کنیم، آن را اتو کنیم و چین و چروک‌های ناخواسته را از بین ببریم و بعد دوباره آن را تا کنیم.
پروفسور ویس مي‌گويد؛ بازیافت پروتئین کاری گرانقیمت است و حدود چهار روز طول می‌کشد چون در واقع باید عملی مثل دیالیز، البته در سطح مولکولی، انجام شود اما روش جدید درعرض چند دقیقه به نتیجه می‌رسد.
البته تخم مرغ پخته‌اي که به اين روش به تخم مرغ خام تبدیل می‌شود، ممکن است چندان اشتها برانگیز نباشد و هنوز روشن نیست آیا اصلا چنین تخم مرغی قابل خوردن باشد يا نه؟ با این حال محققان می‌گویند؛ این شیوه می‌تواند تحقیقات و صنایع تولید پروتئین را متحول کند.
برای مثال صنایع دارویی برای تولید پادتن سرطان از سلول تخمدان همستر (نوعی جونده) استفاده می‌کنند که بسیار گران تمام می‌شود. اما با استفاده از این روش می‌توان از مخمر یا باکتری ای‌کولای استفاده کرد و پادتن ضد سرطان را بسیار ارزانتر و سریعتر تولید کرد.