روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری نوشت: حمید فدایی عضو هیات علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، با اشاره به فعالیت های مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است گفت : در ابتدا مستند نگاری دقیق با اسکنرهای نوری که یک مدل سه بعدی را ارایه می دهند انجام گرفت .
وی گفت: در برداشت بوسیله اسکن نوری نیازی به نشانه گذاری روی اسکلت نبود و همین امر از آسیب رسانی احتمالی به آن در زمان برداشت جلوگیری کرد.
به گفته فدایی، این روش بهترین و از جمله دقیقترین روش های موجود برای تهیه مدل سه بعدی و همانندسازی است. با این روش امکان تحقیق و نیز آسیب نگاری و آسیب شناسی تنها با استفاده از حجم سه بعدی و بدون نیاز دسترسی به اسکلت در سراسر جهان در همه زمانها ایجاد می شود.
این کارشناس گفت: با این روش محققان می توانند تنها با در اختیار داشتن فایل های سه بعدی به تحقیق در مورد آن بپردازند. این روش از سال ها پیش در بسیاری از کشورها و موزه‌های جهان در حال انجام است و امکان ساخت همانند هر شیئ اسکن شده در آینده با مصالح متفاوت را می دهد. از ويژگيهاي شاخص دیگر این روش، می توان به برداشت سه بعدي اسکلت با دقت 5صدم ميليمتر و نیز امکان استفاده از دستگاه هاي پنج محوره CNC برای همانندسازی (مولاژ) با مصالحی دیگر اشاره کرد.
محمد اسماعیل اسمعیلی جلودار سرپرست گروه کاوش نیز در این رابطه در گفت و گو با خبرنگار سایت پژوهشگاه ( Richt.ir ) گفت : از زمان کشف آثار معماری و تدفین بدست آمده، پس از برگزاری جلسات فشرده کارشناسی با حضور کارشناسان باستان شناسی و متخصصین حفاظت و مرمت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و حمایت ریاست پژوهشگاه عملیات اسکن نوری سه بعدی اسکلت انجام گرفت.
وی گفت: پس از برداشت سه بعدی با استفاده از اسکن نوری، امکان تهیه طرح حفاظت و تهیه جزییات اسکلت برای استفاده سایر محققان از جمله گروه انسان شناسی مهیا خواهد شد.
بر اساس این گزارش، چندی پیش کاوش های باستان شناسی در حفاریهای فاضلاب خیابان مولوی منجر به شناسایی اسکلتی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد شد . بعد از ادامه تحقیقات بر روی این اسکلت بررسی های اولیه متخصصان حوزه های انسان‌شناسی، کالبدشناسی، ژنتیک و باستان شناسی نشان دادکه این اسکلت متعلق به یک زن میانسال است.