مادامي كه روزانه هر فرد تهراني بهطور متوسط 3كيسه پلاستيكي مصرف ميكند، همچنان بايد شاهد رونق بيرحمانه خطوط توليد پلاستيكهاي مخربي باشيم كه روزانه بالغ بر 500تن به رگهاي كشور تزريق ميشود. زبالههاي پلاستيكي كه از بزرگترين معضلات محيطزيستي جهان بهشمار ميآيند، امروزه شاهنشين هر محفلي در اشكال و ابعاد و كاربردهاي مختلف است و حتي توسط اقشار فرهنگي و به ظاهر دوستدار محيطزيست مورد استفاده و تبليغ قرار ميگيرند.
از هزينه بالاي جمعآوري، بازيافت و امحاي آن كه بگذريم، از خسارتهاي زيستمحيطي و عدمقابليت تجزيه آنها نميتوان گذشت. توليد و مصرف بيرويه از يك سو و سهم اندك كشورمان در بازيافت از سوي ديگر ما را با حقيقت تلخي مواجه كرده است؛ درحاليكه در كشور ما، حفاظت محيطزيست وظيفه عمومي تلقي ميشود.
از اينرو براساس اصل 50قانون اساسي، فعاليتهاي اقتصادي و غيرآن كه با آلودگي محيطزيست يا تخريب غيرقابل جبران آن همراه ميشود، ممنوع است. با وجود اين متأسفانه گذشته از ادارات و مراكزي نظير فروشگاهها و ميادين ميوه و تره بار، حتي در فرهنگيترين رويدادها شاهد ناديدهانگاشتن اين امر مهم هستيم بهطوري كه تنها در طول 6روز نمايشگاه كتاب هفته اخير، چندين تن كيسه پلاستيكي از درب محل دائمي نمايشگاههاي شهرداري تهران با بيرحمي به شهر سرازير شد.
با وجود اينكه بيش از 5سال است كه بهمنظور پيشگيري از اثرات سوء كوتاهمدت و بلندمدت استفاده از كيسههاي يكبار مصرف، تأمين سلامت شهروندان و حفاظت از محيطزيست، شهرداري ملزم به جايگزيني مواد قابل بازيافت در مراكز تحت پوشش خود شده است اما هنوز اقدام جدي در اين راستا صورت نگرفته است بهطوريكه درنظرسنجي صورت گرفته از ناشران نمايشگاه قريب به 98درصد از آنها بهطور كلي هيچگونه آگاهياي نسبت به كيسههاي پليمري جايگزين نداشتهاند و هيچگونه اقدام فرهنگي براي ناشران فرهنگ صورت نگرفته است.
ماندهام كه ساعت شني براي بهكاربستن مصوبات ابلاغي از سوي شوراي شهر چه زماني در متن شهر به گردش درميآيد! تا زماني براي به اجرا درآوردن مصوبات، احكامي از «حسن اجراي مصوبه» در طرحها و لوايح قاب ميكنيم! مگر نه اينكه بهمنظور تغيير الگو و كاهش مصرف كيسهها، ظروف و محصولات يكبار مصرف پلاستيكي و جايگزينكردن مواد قابل بازيافت غيرپلاستيكي، مراكز وابسته به شهرداري تهران موظفند در تمام مراسم، همايشها، مراكز خريد و حتي رستورانها، پاركها و تفرجگاهها از ظروف غيرپلاستيكي استفاده كنند، پس چگونه ميشود كه به راحتي اين مهم از ديد مديران شهري مغفول مانده است و همچنان بر الگويي غلط اصرار ميورزيم!
بر حسب ضرورت تأكيد ميكنم براي مشاركت شهروندان در اين امر، هر ايراني روزانه تنها يك كيسه پلاستيكي كمتر استفاده كند، هر روز ۷۰ ميليون و هرماه حدود 2ميليارد قطعه زباله پلاستيكي كمتر در كشور ما توليد خواهد شد، بنابراين لزوم توجه جدي به مقوله جايگزيني و اصلاح الگوي مصرف در اين حوزه محرز است. در اين راستا لازم است تمهيداتي انديشيده شود تا پيش از برگزاري چنين نمايشگاههايي، استفاده از اين كيسههاي پليمري بهعنوان شروط ضمني براي غرفهداران تلقي شده و در تيراژ مورد تقاضا در اختيار ناشران و فروشندگان قرار گيرد تا در فضاي فرهنگي شهر با فرهنگ غنيتري گام برداريم.
- رئيسكميتهايمنيومديريتبحرانشورايشهر