به گزارش سرویس موسیقی هنرآنلاین مراسم رونمایی آلبوم تصویری با نام "آواز با عشق" (یادمان محمد نوری) با آهنگسازی و رهبری دکتر محمد سریر با حضور اساتیدی چون فرهاد فخرالدینی، مصطفی کمال پور تراب، میلاد کیایی، داوود گنجهای، حمیدرضا نوربخش، لوریس چکناواریان، صدرالدین حسینخانی، رشید وطندوست و... در سالن استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در ابتدا بخشهایی از این آلبوم تصویری از نمایشگر داخل سالن پخش شد و بعد از آن اکبر عالمی (مجری) روی سن آمد و مقدمهای بر این برنامه و آلبوم تقدیم حضار داخل سالن کرد.
- برای سریر ۵ دقیقه کم است..!
اکبر عالمی مجری برنامه ضمن خوشآمدگویی و مقدمه چینیهای همیشگی رزومه کوتاهی از محمد سریر گفته و ضمن معرفی اساتید داخل سالن از این اساتید خواست تا برای این آلبوم دکتر سریر فقط ۵ دقیقه صحبت کنند.
وی افزود: هر چند که میدانم در وصف سریر ۵ دقیقه کم است و نمیشود در این زمان کوتاه از این استاد بزرگ صحبت کرد اما استاد این قول را به من داده که تا ۲۰ سال دیگر حضور داشته و آثار ماندگار خلق کنند.
- آهنگسازی سریر یک هنر خدادی است
محمدرضا نوربخش (خواننده و مدیرعامل خانه موسیقی) اولین کسی بود که برای سخنرانی روی صحنه دعوت شد و صحبتهایش را اینطور آغاز کرد: دکتر سریر شخصیتی چند وجهی دارد که از وجوه آن میتوان به آهنگساز، نوازنده، تنظیمکننده و مدیریت والای ایشان اشاره کرد و در کنار آن تواناییشان در امور مختلف از ویژگی شخصیتی سریر است.
نوربخش افزود: به نظر من آهنگسازی کار هرکس نبوده و یک جوهر خدادی میخواهد که در وجود سریر قرار گرفته و تکنیکی که ایشان در خلق آثار ماندگار به کار میبرد مثال زدنی است.
وی در پایان صحبتهایش هم گفت: متاسفانه امروزه موسیقی را مرزبندی کرده و به دو بخش علمی و غیر علمی تقسیمبندی میکنند و از همه بدتر اینکه موسیقی کلاسیک غربی را علمی و موسیقی اصیل ایرانی را غیر علمی قلمداد میکنند که در حق موسیقی اجحاف بزرگی است.
- ما حرفهایمان را با سازهایمان میزنیم
میلاد کیایی از دیگر سخرانان برنامه بود که در ابتدا از رفاقت قدیمی و صمیی با سریر سخن گفت و اضافه کرد: حرفی برای گفتن ندارم چرا که ما هنرمندان معمولا حرفهایمان را با سازهایمان میزنیم و تنها این را میگویم که دکتری برای سریر کم است او چیزی بیشتر از این حرفهاست.
در ادامه برنامه دو قطعه که یکی از آنها از این آلبوم (آواز با عشق) برای اولین بار با پیانو نگین سریر، اشعار وحید ادیبی و صدای محمدرضا صادقی با نام "تاراج خزان" و "بیتو" به زیبایی اجرا شد.
- سریر یک فیگارو به تمام معناست..!
لوریس چکناواریان بعد از قرار گرفتن روی سن به زبان طنز رو به حضار کرد و گفت: محمد سریر یک فیگارو به تمام معناست چون هرجا که میروید او قبلا اینجا بوده و اثری از او در همه جا دیده میشود.
او افزود: خلاقیت و ابتکارش در آهنگسازی را نمیتوان انکار کرد، علیالخصوص اینکه کارهایش تاریخ مصرف نداشته و در ذهن شما ثبت میشود.
- موسیقی رو به انحطاط است
هوشنگ کامکار در اواسط برنامه برای صحبت روی سن حاضر شد و گفت: من بعد از انقلاب در خانه موسیقی افتخار آشنایی با ایشان را داشتم و به نظرم جوانهای امروز باید او را سرلوحه کار خود قرار بدهند و از او درس بگیرند.
کامکار ادامه داد: برای من شخصیت ایشان و مسئولیت اجتماعی که سریر در برابر کار داشتند قابل احترام است؛ هیچ وقت چنین ویژگی در فرد دیگر ندیدم، امروز موسیقی ما رو به انحطاط است و هرکسی با یک سیستم کامپیوتری میتواند ریتم بسازد و کار بدهد و این مسئله سلیقه جوانان ما را عوض میکند و این امثال سریر هستند که میتوانند از این موارد جلوگیری کنند.
- امروزه ما قدرنشناس شدهایم
دکتر افشین یدالهی آخرین فردی بود که برای سخنرانی دعوت شد و گفت: من افتخار همکاری با دکتر سریر را در یک کار داشتم و به این آشنایی میبالم.
او ادامه داد: امروزه کسانی که در جامعه نماد اخلاق هستند قدرنشناس شدهاند و کسانی چون محمد سریر برخلاف این مسائل همیشه جرت کرده و خود را اثبات کردهاند و ای کاش اخلاقیات نسل دکتر سریر به نسلهای دیگر منتقل میشد.
در پایان مراسم دکتر سریر بعد از تشکر از تعاریف دوستانش به نشان تقدیر دو قطعه را با پیانو و خوانندگی مشترک ماریو تقدسی و محمدرضا صادقی اجرا کرد.
- صدای نوری و آهنگهای سریر در گوش ما نقش بسته است
سپس فرهاد فخرالدینی آهنگساز، رهبر ارکستر و عضو شورای عالی خانه موسیقی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: زندگی فقط در لحظه نیست وقتی به گذشته ارتباط پیدا میکند اهمیت داد. گذشته مارا کسانی میسازند که برای ما خاطرات خوب ایجاد کردند و نوای خوب برای ما ساختند. ما این آهنگها را یاد گرفتیم و زمزمه کردیم. صدای نوری در وجود ما نقش بسته است و این آهنگ ها را افرادی مانند دکتر محمد سریر ساختند.
وی افزود: وقتی وجود انسان صاف باشد ملودیها را میگیرد. کسانی که نیروی آفرینش در آنها است یک موهبت هنرمند داده میشود. از کار محمد سریر خیلی خوشم آمد که با این کار یاد محمد نوری را زنده کرد شاید کسانی باشند که نوری را نشناسند. لازم است که بیش از اینها به گذشتگان خودمان بها دهیم و از آنها یاد کنیم تا نسل جوان هم این را یاد بگیرد.
فخرالدینی گفت: فراموش نکنیم در موسیقی زمینه فعالیت برای خیلیها فراهم است. آن چیزی که دکتر سریر را متمایز میکند وفاداری به حساش است. برای خلق آثار خوب باید به حس خودمان وفادار باشیم. موسیقیدانان ما در کارهایشان وفادار به ردیف بودند ولی سریر این کار را نمیکند که به نظرم خوب است. وفاداری به حس ایجاب میکند که انسان هر چیزی را که حس میکند آن را به زبان موسیقی بیان کند.
در ادامه رشید وطن دوست به همراه پیانو دکتر محمد سریر دو قطعه "در خموشیهای ساحل" و "مارال" را اجرا کرد.
- موسیقی مظلوم است
در ادامه دکتر محمد سریر پشت تریبون قرار گرفت و گفت: از همه دوستانی که در گروه و ارکستر با من همکاری کردند باید تشکر کنم و اینها از نسلهای مختلفی هستند. این قطعات را با مهر نواختند و این در نگاهشان پیداست. خوانندگان ما هم از نخبگان هستند. مثلا آقای وطن دوست اینقدر ساده هستند و اصلا فکر نمی کنیم از 45 سال پیش روی صحنه بوده باشند.
دکتر سریر گفت: ما در عالم هنر کمتر به هم عشق می ورزیم و کمتر به کار هم گوش می دهیم. کارها را باید تشویق کنیم تا بالا بیایند نه اینکه به پایین بروند. دوستان عزیز من هنرمندانی هستند که کمبودی حس نمیکنند که از کسی تعریف نکنند. واقعیت این است که حوزه هنر ما بخصوص موسیقی مظلوم است در صورتی که حاضر ترین هنر موسیقی است.
دکتر سریر همچنین در ادامه یادی از زنده یاد علی هاشمی دوست دیرینه اش کرد که دو سال قبل در در مراسمی مشابه سخنرانی کرده بود.
- از ملودیهای زیبای سریر لذت بردم
در ادامه مصطفی کمال پور تراب «آهنگساز و نایب رئیس شورای عالی خانه موسیقی» در سخنان کوتاهی گفت: من سخنران خوبی نیستم ولی فکر نمیکنم معلم بدی باشم کما اینکه شاگردان بسیاری داشته ام. باید بگویم خرد تنها چیزی است که بشر را از سایر موجودات متمایز می کنه و هنرمند کسی است که با پایههای علمی کار میکند و روز به روز سطح هنرش را بالاتر می برد. من از ملودیهای زیبای دکتر سریر لذت بردم و از ایشان تشکر می کنم.
در ادامه مصطفی کمال پورتراب قطعهای را با پیانو اجرا کرد که مورد توجه همگان قرار گرفت.
پایان بخش این مراسم، اجرای دو قطعه "جان مریم" و "ایران ایران"بود که توسط رشید وطن دوست، ماریو تقدسی و محمدرضا صادقی به همراه نگین سریر(پیانو) و نیلوفر ابراهیمی(فلوت) به اجرا در آمد.