- زندگینامه: شی جین پینگ
اين كتاب مجموعه‌اي است از 79 سخنراني و دستور‌العمل رئيس‌جمهور چين در دوسال‌ونيمي كه از شروع به كارش مي‌گذرد. اين كتاب در خارج از چين و در كشورهايي مانند آمريكا كمتر از داخل چين مخاطب ندارد. فارن‌پاليسي نشريه كارشناسان سياست‌خارجي آمريكا نوشته‌است، براي فهم سياست داخلي وخارجي چين بايد اين كتاب را خواند، اگرچه خواندنش سخت باشد.
در بخشي از اين كتاب آمده‌است؛ هر سكه دورو دارد. ما بايد در هر موقعيت داخلي و بين‌المللي، هم مزاياي شرايط را ببينيم و هم مشكلاتش را. از مزايا بهره ببريم و براي مشكلات آماده باشيم. اين يعني اينكه از هر شرايطي بهترين نتيجه ممكن را بگيريم. اين چند جمله، محور سياست خارجي چين دست‌كم در سال‌هاي اخير بوده‌است. اين روزها ردپاي چين را همه جا مي‌توان ديد اما پاي چين در هيچ كجا گير نكرده‌است.
اين درست برخلاف موقعيت قدرت‌هاي ديگر جهان از آمريكا تا اروپا و از روسيه تا هند است. هركجا غرب در بن‌بستي گرفتار شده، چين به فكر استفاده از آن بن‌بست به نفع شرايط موجود خودش بوده است. آمريكا 13سال در افغانستان جنگيد و با يك صورتحساب سنگين و هزاران كشته، با بدرقه نگاه‌هاي طلبكارانه، درحال ترك اين كشور است.
اينجاست كه چين وارد شده و اين روزها ميزبان مذاكرات طالبان و دولت افغانستان است. در آفريقا مشغول بهره‌برداري از معادن طبيعي است و در اروپا، اين روزها به يونان پيشنهاد داده اگر در مذاكرات با اروپا نتيجه نگرفت به پكن برود. در روزهايي كه همه كشورهاي منطقه و هم‌پيمانان غربي‌اشان در تدارك جنگ با داعش هستند، رهبران چين براي عملياتي كردن پروژه اقتصادي تجاري رئيس‌جمهور در احياي جاده ابريشم به منطقه سفر مي‌كنند. چين، هم با آمريكا رابطه‌اي در قامت دوابرقدرت دارد، هم از روسيه و شرق دست نكشيده است.
از ابزارهاي سياست خارجي‌اش مانند كره‌شمالي استفاده مي‌كند اما هرجا كه لازم باشد، وقتي شرايط ايجاب كند، حتي كره‌شمالي را هم به شديد‌ترين لحن ممكن محكوم مي‌كند. نمونه آن همين ماجراي حمله سايبري اخير به شركت سوني بود كه آمريكا آن را به كره‌شمالي نسبت داد و افكار عمومي غرب هم عليه كره‌شمالي بسيج شد. وزارت خارجه چين حتي از تنبيه كره‌شمالي به‌خاطر اين كار خبر داد.
چين به‌شدت مراقب وجهه خود در ميان افكار عمومي جهان است. سوار شدن بر موج افكار عمومي را از خود غربي‌ها آموخته و حالا عليه خود آنها از اين ابزار استفاده مي‌كند. به‌خاطر همين است كه استراتژي‌پردازان و كهنه‌‌كاران سياست خارجي آمريكا، چين را خطرناك‌ترين تهديد براي آمريكا مي‌دانند. قدرت نرم چين مانند قدرت نرم آمريكا، در صنعت سينما و رسانه يا برندهاي تجاري‌اش نيست، بلكه در سياست خارجي است كه همچون سكه، دورو دارد.